Neanderthal Blogger

Επειδή και χθες διάβασα για ακόμα μια περίπτωση εκδικητικής πορνογραφίας(Revenge porn) που πια έχει γίνει κάτι σαν μάστιγα και μπορεί να βούιξε ο τόπος με την υπόθεση του Παναγιωτόπουλου αλλά είμαι σίγουρη ότι εκεί έξω γίνεται της κακομοίρας με το συγκεκριμένο ζήτημα, ανθρώπινες ζωές έχουν χαθεί εξαιτίας όλου αυτού και εκατοντάδες ψυχές έχουν ποδοπατηθεί.  Τα θύματα φυσικά και είναι για ακόμα μια φορά γυναίκες ή παθητικοί άντρες που γίνονται βούκινο! Το να δείς έναν άντρα να πηδάει το οτιδήποτε σιγά δεν είναι ντροπή το αντίθετο όμως είναι και μάλιστα τεράστια. Ε λοιπόν φίλε όχι δεν είναι ντροπή, όσο κουλ είναι να γαμας εσύ άλλο τόσο κουλ είναι να γαμιόμαστε ας το πάρετε επιτέλους απόφαση αι σιχτιρ δηλαδή. 

    Χθες το πρωί και ενώ ήμουν μόνη στο σπίτι, σηκώθηκα βαριεστημένα να ντυθώ και να πάω με τα πόδια στη δουλειά αφού ακριβώς την προηγούμενη μέρα η μητέρα της νύφης μου, μου είπε με κομψό τρόπο ότι πάχυνα και τουλάχιστον είχε το τακτ να μου το πει όταν μείναμε δυο μας. Βέβαια δεν έλεγε και ψέματα μιας και είχε να με δει χρόνια και προφανώς με θυμάται από την εποχή που είχα καταφέρει να έχω διαστάσεις μοντέλου ενώ τώρα απλά είμαι όπως ήμουν σχεδόν όλη την υπόλοιπη μου ζωή όμορφη και ζουμερή! Είχα επιστρέψει την προηγούμενη στην πόλη αργά το βράδυ ανήμερα δεκαπενταύγουστου και ήταν η δεύτερη εβδομάδα που θα περνούσα και πάλι σαν εργένισσα χωρίς παιδιά και άντρα και ομολογουμένως μπορεί από τη μια να το απολάμβανα, διάβασα τρία βιβλία σε δυο μέρες, είδα σειρά μια ολόκληρη σεζόν, έβγαινα κάθε μέρα έξω, συναναστράφηκα τόσο κόσμο, πήγα για κούρεμα και όλους τους σχετικούς καλλωπισμούς και όμως όλα αυτά τελικά δεν είχαν κανένα νόημα, κακά τα ψέματα όσο και να γκρινιάζω για εμένα πλέ...

Παιδιά μην σας ξεγελά που έχω ψυχή πιπινιού και όψη δεκαοχτάρας στην πραγματικότητα έχω ήδη ζήσει σχεδόν τη μισή προσδόκιμη ζωή σε τούτο τον πλανήτη(τουλάχιστον την τζαμαϊκανή, 74 έτη κατά μέσο όρο) και αυτή η ζωή ήταν υπέροχη χάρη σε όλους εσάς που συνάντησα στο διάβα μου κάπου, κάπως, κάποτε και θα συνεχίσει να είναι έτσι γιατί θα ξανασυναντηθούμε και θα βρούμε και άλλους τόσους στα μισά της διαδρομής! Σας ευχαριστώ που συνυπήρξαμε για πολύ ή και για λίγο μέσα σε αυτά τα 37 γαλαξιακά μου χρόνια! #happy3 7 #rastahellokitt y #sophie_jamaic a https://www.youtube.com/watch?v=9jg4ekLG9Zo

Είναι αμαρτία από το Θεό να μην είμαι στη φύση τούτες τις ώρες,  να μην κυλιέμαι με τα παιδιά μου στο γρασίδι, στην άμμο, στα βότσαλα να μην τους δαγκώνω τις πατούσες, να μην ξεκαρδιζόμαστε από τα γέλια κάτω από κάποιο πλάτανο, να μην τρώμε παγωμένα κεράσια, να μην κάνουμε ροζ μουστάκια απ' τα καρπούζια, να μην νιώθουμε την αλμύρα στα σώματα μας να μας καίει. Είναι αμαρτία να μου λείπεις και τα βράδια να κοιμάμαι μόνη, είναι αμαρτία να μην έχω εδώ το πρόσωπο σου να χαϊδέψω τις ρυτίδες σου, είναι αμαρτία που δεν είσαι εδώ να μου σπας ως συνήθως τα νεύρα.  Είναι αμαρτία που τους τελευταίους μήνες ζω σαν μονογονεϊκή οικογένεια αφού εσένα σε πήρε η δουλειά στο μουσείο μακριά και τα βράδια σε ονειρεύομαι σαν τον κριοφόρο κούρο που αντικρίζεις κάθε μέρα. Η καθημερινότητα μου θα έλεγε κανείς πως είναι απάνθρωπη αλλά είναι το γέλιο του μικρού και τα χάδια του που με ανασταίνουν και τα παιχνίδια μας στον καναπέ με το ινβέρτερ. Απομείναμε τα δύο μας πια, μιας και η αδερφή το...

Που να έβαζα και όλα τα λαχανικά! 😄

Φον Καραγιαν! 

  Επειδή σε τρία χρόνια θα κλείσω 20 χρόνια που έχω αυτό εδώ το ιστολόγιο ουαου θεέ μου πως περνάει έτσι η ζωή πολλές φορές έχω την αίσθηση πως ότι είχα να το πω το είπα και γαμώ του όζοντος την τρύπα που λέει και ο Μανώλης, ο Πάνος και ο Χάρης και από την άλλη πάλι νιώθω σαν νεογέννητο που τώρα ανοίγει τα μάτια του και ανακαλύπτει τον κόσμο, πόσο διαφορετική είναι η ζωή και η θέα από εδώ πόσο βαθιά αγαπώ κι αυτό το εικοσάχρονο που δημοσίευσε πρώτη φορά το 2005 που τότε είκοσι χρόνια πριν ήταν αγέννητο ενώ τώρα έχει 20 χρόνια ζωής επιπλέον στην πλάτη ! Γαμώ του όζοντος την τρύπα όπως και να'χει κι έχω πολλά να πω ακόμα...

Από τι Πυγμαλίωνες γλίτωσα δε λέγεται και εντάξει δεν χρειάζεται ο άλλος να σε περνάει και καμιά δεκαριά χρόνια και βάλε για να είναι ένας χειριστικός, ξεδιάντροπος μαλάκας, που θέλει να σε πλάσει ή που ξέρει το καλό σου ενώ σου φορτώνει σιωπηρά όλες τις ευθύνες, μπορεί να στο κάνει  άνετα και συνομήλικος μαλάκας, ευτυχώς το μυαλό μου με έσωσε, αλλοίμονο στις αθώες ψυχές που ξεγελάστηκαν με την χρυσόσκονη και ακολούθησαν την καρδιά.  Θα μου πεις από που γλίτωσα και που έπεσα από τη Σκύλα στη Χάρυβδη η ιστορία γι αυτό ούτε γλίτωσα ούτε έπεσα πουθενά πατάω τόσο γερά στα πόδια μου πάντα πατούσα απλά τώρα δεν με κουνάει τίποτα που όχι απλά δεν πέφτω στηρίζω κι ένα σύμπαν πάνω μου. Αν είναι σκληρό το φορτίο; Είναι, αλλά και η ικανοποίηση που παίρνω δεν περιγράφεται.