Neanderthal Blogger

Τόσα δίνω, πόσα θες στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες θα γράψω αύριο στη λογιστική αφού με οξεία ιγμοριτιδα και λαρυγγοφαρυγgιτιδα αλλοίμονο κι αν κατάφερα να διαβάσω και τίποτα, τουλάχιστον διάβασα σε όλο το εξάμηνο κι εκεί ποντάρω! Αντε τρία έμειναν και το πήραμε και το δεύτερο πτυχίο! 

Life is a bitch  Είδα τις προάλλες στο φουμπού ότι η συμβία παλαιού συμμαθητή γέννησε και το παιδί πήρε το επίθετο της μάνας και μια ευχαρίστηση την πήρε ο εσωτερικός προοδευτικός μου εαυτός γιατί ο άλλος ο πραγματικός είναι μια κότα και μισή που άφησε όλα τα κοινωνικά στερεότυπα να τον καταπιούν! Να σας ζήσει έγραφαν όλοι με χαρά και δεν ήθελα να ήμουν εγώ η ξενέρωτη που θα τους έγραφε  απλά την αλήθεια ότι την είχανε ήδη πουτσίσει καθώς ο ρόλος της γονεϊκότητας θα ήταν ο πιο δύσκολος της ζωής τους και όλα αυτά τα εναλλακτικά θα τους κοβόταν ίσως για λίγο ίσως και για πάντα. Οπως και να'χει χαίρομαι τους ανθρώπους που πάνε κόντρα στο κατεστημένο με πράξεις γιατί αυτοί θα πάνε τον κόσμο μπροστά.  Εμείς ούτε στα μικρά δεν μπορέσαμε να δώσουμε ότι όνομα θέλουμε όχι να ζητάμε και επίθετο! Από την άλλη πάλι καλά να λέω, η μάνα μου που παντρεύτηκε πριν το ογδόντα δύο άλλαξε το δικό της επίθετο με το έτσι θέλω δεν είχε επιλογή! Πάντως ο συντηρητισμός βλάπτει από που κι αν προέρ...

Γιατί παντού υπάρχει ένας Γιάννης

Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο μα τα κελιά μας είναι χωριστά...