Neanderthal Blogger

Χρόνια πολλά Ελλάδα, ευτυχώς που είμαι ελεύθερη να επιλέξω που θα δώσω τα λεφτά που δεν μου περισσεύουν, σε νταντά, σε ψυχολόγο, σε καθαρίστρια ή σε ψυχοφαρμακά;

Το λέει γιατί όταν με είχε σε μάθημα του μου είχε βάλει 10!

Επειδή λόγω κορώνας πήγε λίγο πίσω, θα πάμε περπατώντας στην εκκλησία! Ο κούκλος μας θα κάνει μπλουμ! 

Il pleure dans mon cœur Comme il pleut sur la ville ; Quelle est cette langueur Qui pénètre mon cœur ?   Ô bruit doux de la pluie Par terre et sur les toits ! Pour un cœur qui s’ennuie, Ô le chant de la pluie !   Il pleure sans raison Dans ce cœur qui s’écœure. Quoi ! nulle trahison ?... Ce deuil est sans raison.   C’est bien la pire peine De ne savoir pourquoi Sans amour et sans haine Mon cœur a tant de peine ! https://lyricstranslate.com Il pleure dans mon cœur Comme il pleut sur la ville ; Quelle est cette langueur Qui pénètre mon cœur ?   Ô bruit doux de la pluie Par terre et sur les toits ! Pour un cœur qui s’ennuie, Ô le chant de la pluie !   Il pleure sans raison Dans ce cœur qui s’écœure. Quoi ! nulle trahison ?... Ce deuil est sans raison.   C’est bien la pire peine De ne savoir pourquoi Sans amour et sans haine Mon cœur a tant de peine https://lyricstranslate.com Paul VERLAINE 1844 - 1896 Il pl...

  “Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών. Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν. Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας. Να φεύγεις ! Αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς. Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο. Να τρέχεις μακριά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι. Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο. Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ. Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε. Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου (όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας). Αποδέξου το. Να αποχωρίζεσαι τραγούδια που αγάπησες, μέρη που περπάτησες. Δεν έχεις τόση περιορισμένη φαντασία όσο νομίζεις. Μπορείς να φτιάξεις ιστορίες ολοκαίνουριες, με ουρανό κι αλάτι. Να θυμίζουν λίγο φθινόπωρο, πολύ καλοκαίρι κι εκείνη την απέραντη Άνοιξη. Να φεύγεις από εκεί που δε σου δίνουν αυτά που ...

Τα μεσημέρια είναι τα καλοκαίρια της καθημερινότητας μας, κρύβουν μέσα τους μια κάποια ραστώνη ή και όχι. Υπόσχονται συνήθως λιακάδα ιδανικά κάτω από μια κληματαριά ή έστω τις πιο ζωηρές ακτίνες του ήλιου και τη μεγαλύτερη θερμοκρασία της ημέρας. Υπόσχονται επιστροφή από τη δουλειά ή έστω διάλλειμα από αυτή, το τελευταίο κουδούνι πριν το σχόλασμα ή τον πρώτο καφέ για κάποιον φοιτητή. Συνοδεύονται με τσίπουρο με γλυκάνισο ή χωρίς μαζί με ολιγόωρη συνάντηση με φίλους και μουσική υπόκρουση ρεμπέτικα μαζί με οχλαγωγία πριν τον μεσημεριανό υπνάκο.  Τα μεσημέρια μπορεί να είναι ένας περίπατος στο πάρκο, μια αγκαλιά ή μια τελευταία βουτιά στην αλμύρα, τα μεσημέρια είναι η τελευταία παπάρα στη σαλάτα με ζυμωτό ψωμί, το γεμάτο στομάχι και το ζαρωμένο πρόσωπο από το μαξιλάρι να υποδηλώνει ότι τον πήρες πολύ. Το μεσημέρι είναι παύση, άνω τελειά, ώρα κοινής ησυχίας ή ώρα για σεξ. Το μεσημέρι είναι ένα χάδι στα παιδιά σου, μια τελευταία μπύρα στο παγκάκι ενώ λιάζεσαι, η βόλτα με το σκύλο σ...