Neanderthal Blogger

Χριστουγεννιάτικες Ραψανοselfies 25/12/2014 Εύχομαι πως θα'ρθει ο καιρός που  θα ξημερώσει η μέρα που θα φωνάξω δυνατά : Δεν έχω τίποτα να κάνω και το κάνω! Άραγε θα έρθουν ποτέ ξανά αυτες οι μέρες;

Και ένα τελευταίο μήνυμα: Ο χρόνος είναι χασάπικο τί να κάνουμε; ― Νίκος Καρούζος ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΥΜΕΝΟΣ

Σαββατοκύριακο Νοεμβρίου στη Ραψάνη, με καλή παρέα, απίστευτες γεύσεις και κρασί άφθονο να ρέει... Παράδεισος επί γης :)

Κοίτα πως κατάντησε η ζωή μου!!!!

Αφίσα κάτω από το σπίτι μο, που από ότι διαπίστωσα αργότερα, έχει κατακλύσει όλη τη Λάρισα! 

Γυρνούσα σπίτι, ήμουνα στο αυτοκίνητο με τον μπαμπά, έξω έβρεχε καρέκλες και έτσι απλά μου το ξεφούρνισε, " ο Θανάσης είχε πεθάνει απ'τις πέντε το πρωί ". Το έπαιζα ψύχραιμη και σκληρή, όπως ξέρω, έχω τον τρόπο μου. Μόλις με άφησε σπίτι και έφυγε έβαλα τα κλάματα, ξέρεις αυτά τα γοερά, που νιώθεις ότι σου ξεσκίζουν τη σάρκα από μέσα. Μετά παγωμάρα, πέφτει μια μαύρη κουρτίνα, είναι τόσο κλισέ και τόσο μαύρη, θολώνουν όλα, δεν υπάρχει διέξοδος κινδύνου. Μόνο μεγαλώνεις, μόνο αυτό συμβαίνει κι εσύ νιώθεις όλο πιο μετέωρος και πιο χαμένος και δεν μιλάς πια, δεν γράφεις, δεν ξεσπάς σε τρώει μια βουβαμάρα.  Είχα ξεχάσει πόσο λυτρωτικό είναι το κλάμα κι άλλο τόσο το γράψιμο κι άλλο τόσο να ακουμπάω πάνω στο στέρνο σου και να ηρεμώ. Για να μη μας χαλάσουν το Πάσχα, λέει. Εγώ έκλαιγα από το πρωί, πες το προαίσθημα, πες το όπως θες και τον Δημήτρη παίζει να μην τον έχω δει ποτέ πιο ζορισμένο στη ζωή μου και κατά τα άλλα κάναμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα, αυτό ήταν το γαμώτο σ...

Words move, music moves Only in time; but that which is only living Can only die. Words, after speech, reach Into the silence. Only by the form, the pattern, Can words or music reach The stillness, as a Chinese jar still Moves perpetually in its stillness. Not the stillness of the violin, while the note lasts, Not that only, but the co-existence, Or say that the end precedes the beginning, And the end and the beginning were always there Before the beginning and after the end. And all is always  now . Words strain, Crack and sometimes break, under the burden, Under the tension, slip, slide, perish, Decay with imprecision, will not stay in place, Will not stay still. Shrieking  voices Scolding, mocking, or merely chattering, Always assail them. The Word in the desert Is most attacked by  voices  of temptation, The crying shadow in the funeral dance, The loud lament of the disconsolate chimera. T. S. Eliot - Four Quartets (fragment)