Neanderthal Blogger

Πάλι Δευτέρα πρωί, πάλι άδεια και έξω ο καιρός μουντός, βροχερός, χειμωνιάτικος! Γράφω από το καινούργιο μας σπίτι. Δεν έχουμε κλείσει ούτε μήνα. Προσωρινά κλέβω λιγάκι από το conn-x  κάποιου γείτονα. Έχω ήδη κάνει αίτηση και χθες(μα δουλεύον και Κυριακή;) ήρθε ένα τύπος από τον ΟΤΕ και ενεργοποίησε τη γραμμή και περιμένουμε πότε θα σώσουνε οι τύποι από τη Cyta! Που θα μου πάει θα προσαρμοστώ κάποτε στα νέα δεδομένα κυρίως όσον αφορά τη δουλειά και θα βρω τρόπο να κλέβω μέσα στις καθημερινές μου λίγο χρόνο και για μένα. Νομίζω πως βρίσκομαι σε καλό δρόμο, σιγά-σιγά επανέρχομαι... Δε ζητάω και πολλά, λίγο ελεύθερο χρόνο για απομόνωση, σκέψη και δημιουργία, όχι πολλά :) Καλή εβδομάδα σε όλους από το καινούργιο μας σπίτι! 

Είναι Δευτέρα, είναι πρωί και νιώθω υπέροχα. Είχα τόσο καιρό να ζήσω ένα πρωινό. Εδώ και τέσσερις μήνες καθηλωμένη σε μια καρέκλα εξυπηρετώντας χιλιάδες κόσμου, όσο να'ναι αλλοιώθηκε η εικόνα των πρωινών μου. Σήμερα, σηκώθηκα χορτασμένη από ύπνο κι ας κουνήθηκα γύρω στις πέντε και κάτι από τον σεισμό. Ξύπνησα και επιτέλους έξω είχε φως και δεν με ένοιαζε καθόλου που ήταν συννεφιασμένο! Άνοιξα τα βλέφαρα μου χωρίς  την βοήθεια του ενοχλητικού ήχου του ξυπνητηριού και απόλαυσα τον καφέ μου με την ησυχία μου ακούγοντας  το blue moon  από τη φωνή της Billie Holiday που απλώθηκε στο δωμάτιο, δηλαδή ονειρεμένα πράγματα που για μένα δεν είναι πλέον ούτε αυτονόητα, ούτε δεδομένα! Τι κι αν πήγα πάλι πρωί-πρωί στη ΔΕΗ, τι κι αν είχε μια ουρά σιδηρόδρομο; Όλα πήγανε καλά, δεν έχασα την υπομονή μου,τέλειωσα γρήγορα και ω ναι!!!Είδαμε το φως το αληθινό! Επιτέλους έγινε η σύνδεση για το νέο μας σπίτι! Γύρισα με το τέσσερα. Είδα κίνηση στους δρόμους, τα παιδιά από τα Mikel να έχο...

Φλωρεντία 2008-Εγώ κι o Viktor! Είναι Σάββατο πρωί, είναι πρωτομηνιά, το βράδυ προβλέπεται να ρίξουμε ξέφρενους χορούς και τη Δευτέρα έχω άδεια. Το σπίτι μυρίζει καφέ και οι λιγοστές πια κούτες με κοιτούν και περιμένουν! Το μοναδικό που μου έχει χαλάσει τη διάθεση είναι ότι στη ΔΕΗ αφού μετά κόπων και βασάνων ανοίξανε την Παρασκευή μετά την απεργία και  αφού περιμέναμε διακόσιες ώρες στην ουρά, όταν πήγαμε να κάνουμε τη νέα μας σύνδεση μας είπανε : "Αχχχχ δυστυχώς αν και βλέπουμε ότι έγινε αίτηση διακοπής στις 22 Ιανουαρίου, δεν περάστηκε στο σύστημα και δεν μπορούμε να κάνουμε έναρξη σε ένα σπίτι που φαίνεται ότι έχει ήδη ρεύμα." Γκρρρρρ τα νεύρα μου! Τι λες κοπέλα μου; Να είχε τουλάχιστον ακόμα ρεύμα να πω άντε στο καλό αλλά έλα που δεν! Το σημείωμα του Viktor στα Ουγγαρέζικα ή Ουγγρικά ,που δεν κατάφερα ποτέ να  μάθω τι λέει! Κάθε εμπόδιο για καλό, το έχω δει  ήδη στην πράξη τόσες φορές στη ζωή μου οπότε δεν χαλιέμαι και πολύ! Με έκανε χαρούμενη και το π...

Τρώω σπόρια και σκέφτομαι το πιγκάλ που λείπει, το χαλάκι απ’την εξώπορτα και το διπλό κρεβάτι απ’το ΙΚΕΑ. Αν και τον τελευταίο καιρό διαβάζω όλο και συχνότερα άρθρα για την μετανάστευση στο πατρικό, δεν πτοούμαι πια! Εμένα έφτασε η ώρα μου να φύγω από αυτό.Το δεκατέσσερα έφερε ηλεκτρονικά συμβόλαια, ενεργειακά πιστοποιητικά και εμένα στο καινούργια μας σπίτι! Θυμάμαι την τελευταία μου μετακόμιση, Φεβρουάριος του οκτώ ήταν(διαβάστε γι' αυτήν εδώ ).Μετά την ενηλικίωση και τη φοιτητική ζωή, έξι χρόνια και πάλι πίσω στο πατρικό. Έξι χρόνια τόσο δημιουργικά και πλούσια αλλά κουβαλώντας πάντα τον φόβο πως μπορεί να μην κατάφερνα να φύγω από εδώ! Να που ευτυχώς ο εφιάλτης δεν βγήκε αληθινός! Έχω τόσες προσδοκίες από αυτή τη μετακόμιση. Λες και η αναβλητικότητα μου θέλει να αλλάξει παραστάσεις!Στο καινούργιο μας σπίτι, ίσως καταφέρω να τελειώσω τη διπλωματική που τόσο τυραννώ, γράψω το πρώτο μου βιβλίο, αρχίσω ν...

Μυαλό πατημένο σαν  κιμάς  και από το μέσα δωμάτιο παίζει Cave. Με την  κωλοδουλειά   διαγνώστηκα  με πρώιμο αυχενικό. Η Μυρτώ από το απέναντι γραφείο λέει πως φταίνε οι πίπες και γελάει κι εγώ την βρίζω και της λέω να τις κόψει!Κάθε πρωί που ξημερώνω είναι νύχτα. Τα βράδια πια δεν ονειρεύομαι ότι δραπετεύω, δέκα και μισή κοιμάμαι με τα σάλια να τρέχουν.  Όταν γυρίζω σπίτι θέλω δυο ώρες να κοιτάω το ταβάνι για να ξελαμπικάρω, συνήθως τα μεσημέρια δεν κοιμάμαι και μετά είμαι ένα ζόμπι. Η διευθύντρια μου είπε να αρχίσω yoga! Φίλοι , γνωστοί με ρωτούν πως πάω με το γράψιμο. Συνήθως τους λέω να περάσουμε στην επόμενη ερώτηση. Απλά δεν προλαβαίνω και όσο σκέφτομαι ότι σκοτώνω οχτώ πολύτιμες ώρες της ζωής μου στο τίποτα ανατριχιάζω. Οκτώ πολύτιμες ώρες, που θα μπορούσα να κοιμάμαι, να ταξιδεύω, να πηδιέμαι, να γράφω, να τα ξύνω με φίλους, να προσχεδιάσω μικρές ή μεγάλες επαναστάσεις, να διαβάζω ποίηση ή έστω τις οδηγίες του tide στην τουαλέτα! Οκτώ ώρες σαπίλα...

Παρδαλό Κατσίκι 05/01/14- Πολυδένδρι 

Περασμένες δέκα. Xθες ήταν Χριστούγεννα και η Μαριάνθη αύριο θα πάει για δουλειά. Το σπίτι της μυρίζει τσίπουρο και καμμένο λίπος απ'την τηγανιά. Δεν έχει ούτε δυο μήνες που πάει για δουλειά και τα βράδια ονειρεύεται ότι παραιτείται.... Συνέχεια