Neanderthal Blogger

Σας αρέσουν οι σαδιστικές, διεστραμμένες ιστορίες; Τίτλος: Μαρτύρια της σάρκας Συγγραφέας: Monica J. Ο' Rourke Σειρά: Σκοτεινοί Τόποι Μετάφραση: Πλεξίδας Ιωάννης Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15 Νοεμβρίου Νόμιζε ότι ήξερε τι θα πει φόβος... αλλά έκανε λάθος. Ο τρόμος ήταν τώρα ψηλαφητός... Η ακαταμάχητη αίσθηση ότι ο θάνατος ήταν επαπειλούμενος, είχε κλέψει τις τελευταίες ρανίδες της λογικής της. "Ασυμβίβαστα ζοφερό και ενοχλητικά ερωτικό, το "Μαρτύρια της σάρκας" είναι ό,τι πιο σκληρό στη λογοτεχνία τρόμου"  Cemetery Dance Magazine υ.σ Το καλό είναι ότι άρεσε στην ίδια τη Μόνικα, οπότε από εκεί και πέρα, πάμε για τα καλύτερα και για τα άλλα που έρχονται ... ετοιμαστείτε ..... www.logeion.gr  Logeion- Facebook

Σήμερα ήταν μια ανεπανάληπτη μέρα. Δεν μπορώ καν να την περιγράψω με λόγια.Καταλαβαίνετε δηλαδή τι σημαίνει αυτό για μένα!Υπέροχη, κουραστική, με κρύο, καφέδες, τσιγάρα, γέλια και γύρισμα δίπλα στο ποτάμι.Είναι τόσο απίστευτα όμορφα τα πλάνα που μας τράβηξε ο Λευτέρης. Που πως να το πω; Κωλολένε  άσχημα. Έτσι μου ερχότανε να τα πάρω και να τα ανεβάσω όλα να τα δείτε και χωρίς μοντάζ, είναι απίστευτα σας λέω, αλλά τι να κάνουμε δεν με αφήνει η παραγωγή! Μα  εδώ που τα λέμε δεν γίνεται έτσι κι αλλιώς. Να σας δώσω στεγνά το φινάλε της παράστασης; Εμμμ δυσκολάκι! Ευχαριστώ μέσα από την καρδία μου, την Έλενα που με πρότεινε και με γνώρισε με τόσους υπέροχους ανθρώπους, τον Άκυ και όχι Άκη που μας ανέχεται και μας σκηνοθέτησε, τον Δημήτρη Φ. για το ταλέντο του και τον Δημήτρη Λ, τον μεγάλο μου έρωτα στο εν λόγω βίντεο- φιναλέ για πολλούς και διάφορους λόγους, ξέρει αυτός , καθώς και τη Ρένα και την Μαρία που ήταν εκεί και η παρουσία τους μας έκανε όλους να χαμογελάμε. Τέλος θέ...

Νιαουριστές ψυχούλες μου... Δείτε δεξιά στη φωτογραφία , υπάρχει ακόμη μια μουσούδα! Επιτέλους γίναμε φίλοι με τον γκρι παιχνιδιάρη γάτο της Θεοτοκοπούλου και προχθές μου γνώρισε και τους φίλους του... Κοντεύω να τρελαθώ κάτω από το σπίτι μου υπάρχουν τέσσερα πανέμορφα γατιά, εδώ στις φωτογραφίες θα δείτε τα τρία από τα τέσσερα που έχω εντοπίσει εγώ! Κάθε μεσημέρι τους πηγαίνω φαγητό, παίζουμε και τα χαιδεύω. Τα βρίσκω  να τριγυρνάνε είτε στη δικιά μας πιλοτή ή στην πιλοτή της διπλανής πολυκατοικίας . Είμαι πεπεισμένη πια ότι κάποιος φροντίζει αυτές τις γάτες εκτός από εμένα που τις ανακάλυψα πρόσφατα. Νιαουρίνα οι άλλοι δυο είναι γάτοι

                                 Γράφει η Σοφία Χολέβα  Δεν θα πνιγούμε απ'τη βροχή, μας έχουν πνίξει ήδη... Καλή βροχερή μας εβδομάδα αγαπητοί αναγνώστες του ArtandCity, με αστραπές και βροντές και με πλημμύρες πολλές ξεκινάει αυτή η εβδομάδα. Λίγες μέρες ακόμη και τον φάγαμε και τον Οκτώβρη και σαν πολλά να τα τρώμε δηλαδή αμάσητα τώρα τελευταία είναι η αλήθεια. Έχουμε μαζέψει τόσες αλήθειες, που δεν ξέρουμε τι να τις κάνουμε.   Εντάξει παράπονο δεν πρέπει να έχετε; Έχετε; Παρέλαση είχαμε, ξυπόλητους σημαιοφόρους είχαμε, αλαλούμ και σιδερένια κιγκλιδώματα είχαμε, αστυνομικούς στους δρόμους είχαμε και πλημμύρες είχαμε και συνθήματα είχαμε και φωνές είχαμε και το χειρότερο από όλα είναι ότι και σαν πολύ φασισμό να έχουμε τώρα τελευταία και όχι μόνο κουκουλομένο που είχαμε πάντα έτσι κι αλλιώς   - αλλά απροκάλυπτο πια και υπερήφανο και ψηφισμένο... Επικίνδυνα χρόνια αγαπητοί ...

Τι συμβαίνει όταν ξυπνήσουν οι ήρωες μας λίγους αιώνες αργότερα κ αι μάλιστα σε μια πόλη που ευημερεί και ζει για τα λεφτά;   Τι θα   συμβεί όταν η κρίση ξεσπά και μας αγκίζει όλους μας;;;   Η συνέχεια σε λίγο καιρό μπροστά στα μάτια σας!!! Ρωμιός και Τζουλιέττα H Έλενα Γκατζά "μετά φόβου" παρουσιάζει: "Ρωμιός και Τζουλιέττα"... Ιδέα - σενάριο: Έλενα Γκατζά. Σκηνοθετική επιμέλεια: Άκυς Μητσούλης. Μουσική επιμέλεια: Θέμης Σαμαντζής. Κινησιολογική επιμέλεια: Φαίη Σούκου. Video Editing: Σοφία Χολέβα. Σκηνογραφία - Αφίσα: Δημήτρης Λαπούσης. Κοστούμια: Ελένη Ψύρρα. Φωτογραφία: Μαρία Γώγου. Πρωταγωνιστουν: Έλενα Γκατζά - Δημήτρης Φωτίου Επιμέλεια Προώθησης: Θάνος Γκουρομπίνος. έρχεται.....ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012...... .  Δεκέμβριος 2012. πηγή:  Art and City: Ρωμιός και Τζουλιέττα.   http://www.artandcity.gr/2012/10/11138.html#ixzz2AUGncgAI

Μην πιστεύεις πια στις λυγισμένες λέξεις μου Δεν θα είμαι εκεί ούτε σήμερα, ούτε αύριο Δε θα έρθω ποτέ έξω από την πόρτα σου Θα μείνω εδώ στην καντίνα να φτιάχνω σάντουιτς και να μετράω πόσες φορές άναψε το κόκκινο και να μετράω αυτούς που πέρασαν με κόκκινο και το βρεγμένο δρόμο και τους περαστικούς τα αδέσποτα και τις  λαδόκολλες που τύλιξα με όχι Θα μετράω αναμονές και τους ξενύχτηδες που στήνονται στη σειρά για ένα βρώμικο και θα σκέφτομαι πάντα να διασχίσω απέναντι το δρόμο αλλά να φοβάμαι τα μεθυσμένα διερχόμενα αυτοκίνητα και ποτέ να μην το κάνω σ.χ Συνεχίζεται ......

October2012 ImagineMag

Δεν είναι ακόμη ολοκληρωμένο το εξώφυλλο αλλά πάρτε μια ιδέα .. . Την Δευτέρα που θα το έχω κι εγώ στα χέρια μου, θα ξεκινήσω τον αγώνα μου για ένα ωραίο τρομακτικό(αλήθεια;) βίντεο :)

  Απολογισμός Σαββατοκύριακου 1. Τελείωσα "Το στρίψιμο της βίδας" του Χένρυ Τζέημς 2. Ξεκίνησα τις "Νεκρές ψυχές" του Γκογκολ 3. Έγραψα και έστειλα το κείμενο μου, για το τεύχος Νοεμβρίου του Imagine 4. Είδα ποδοσφαιρικό αγώνα ( Γ' τοπικό) και άκουσα όλα τα συναφή μπινελίκια 5.  Χαίρομαι για ταλαντούχα άτομα που γνώρισα στη ζωή μου, που κυκλοφορούν τα βιβλία τους, γράφουν ανεπανάληπτα και σκίζουν και άλλα πάλι υπέροχα άτομα που δεν το έχουν βρε αδερφέ κι όμως πάνε και μου βγάζουν βιβλία. Αλήθεια εγώ τι κάνω; 6. Το άλλο Σαββατοκύριακο μια συμφοιτήτρια μου από το μεταπτυχιακό παρουσιάζει τη διπλωματική της. Πάλι η ίδια απορία... Εγώ τι κάνω; (!!!) 7. Αύριο πρέπει να βάλω τις τελευταίες πινελιές στα βίντεο της παράστασης. Την Τρίτη έχουμε πρόβα και θα τους παρουσιάσω την τελική μορφή 8.  Όταν σε μια δουλειά που δουλεύουν αρκετοί και ο πρώτος σε καθυστερεί,  η δουλειά θα πάει πίσω άρα αναγκαστικά και ο δεύτερος θα καθυστερήσει,  έτσι δεν πάει; 9. Ήπια καφέ...

19/10/2012- JukeBox- Larissa Μεσημεράκι Σαββάτου, ξαπλωμένη με μια κούπα με γαλλικό στο χέρι και το στομάχι να έχει στρώσει από χθες. Τα είχε όλα αυτή η Παρασκευή και θέατρα και ποτά και κρέπες! Τα καλά του να γράφεις στο artncity είναι ότι είναι σχεδόν χορηγός επικοινωνίας παντού πλέον, οπότε πάμε τζάμπα στις παραστάσεις, το καλό με το να έχεις τη Βασιλική φίλη είναι ότι εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος άρα μπορούμε να πούμε αλήθειες που δεν μοιράζονται εύκολα οι άνθρωποι. υ.σ "Οι κουμπάροι" στο "Μικρό Θέατρο" που δεν βιάζεται να μεγαλώσει, δεν ήταν τίποτα το πρωτότυπο αλλά παρόλα αυτά βγάζω το καπέλο στους ηθοποιούς που πήρανε το τίποτα και το κάνενα κάτι, ένα όμορφο γάργαρο γέλιο! Γιατί ναι εγώ σε αντίθεση με άλλους γέλασα χθες... υ.σ Μετά την παράσταση γιορτάσαμε τα γενέθλια της Βασιλικής στο Juke Box. Ήταν ένα υπέροχο βράδυ με απίστευτες μουσικές και τα παιδιά μέσα από το μπαρ που ήταν και φίλοι της Βασιλικής , ο Γρηγόρης, ο Αργύρης και το άλλο παιδ...