Neanderthal Blogger

Άδεια,ύπνος,κραιπάλες… Απίστευτη κατανάλωση αλκοόλ,γλυκών,φαγητού… Τούρτες,σαμπάνιες,κεράκια,κερασάκια,στριγκάκια,ξαπλωτές,ατελείωτο αχαλίνωτο σεξ,παραλίες,Αρμενιστής,μαύρισμα,ηλιοθεραπεία,Χαλκιδική,Θεσσαλονίκη,ταξίδι,σπίτι Κωστή, Παπάφη,γενέθλια,αρκούδος,αγάπη,χαμόγελα,πολλά χαμόγελα,ηδονή,παρεάκι,εγώ και το μωρό μουυυυυ! Λίγες ώρες επέμειναν πριν την μεγάλη απόδραση, δεν έχω έμπνευση να γράψω γιατί την τρώω με το κουτάλι σε καθημερινή βάση,ζω την απόλυτα εμπνευσμένη ζωή αν και δεν μπορώ να πω ότι την αντέχω, ζω σε τόσο έντονους ρυθμούς που βλέπω να πάω από υπερκόπωση, αλλά μ’αρέσειιιιιιιι!!!! Always μαζόχα! Κάθε μέρα κοιμάμαι το πολύ 4 ώρες, το πρωί στη δουλειά, χιλιόμετρα πολλά κάθε μέρα πήγαινε έλα παραλία, καφέδες, ποτά, μαλακίες, να δεις το μωρό σου, τους φίλους, τους γονείς, τον αδερφό και όλοι να έχουν παράπονα ότι δεν σε βλέπουν ποτέ… Κι όμως ναι έρχονται,πλησιάζουν,αυτές οι άγιες μέρες της άδειας που δεν θα κάνω τίποτα άλλο, εκτός από ύπνοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο, φαίιιιιιιιιι...

Άφησα την δημοσιογραφία,πολλές φορές σκέφτομαι ότι με άφησε αυτή,το πάλεψα,ίσως όχι με όλη την δύναμη και την πίστη μου σε εκείνη,αλλά το πάλεψα,μου έδωσε μόνο χαστούκια,μερικές φορές σκέφτομαι πως υπερβάλω, δεν μπορείς να αφήσεις κάτι όταν καλά-καλά δεν το έχεις πιάσει,εγώ ίσα που το ακούμπησα απογοητεύτηκα και την έκανα με ελαφρά, τουλάχιστον δεν ζω από αυτό πλέον. Ίσως να φταίνε και οι περιστάσεις,ισχνές αγελάδες,ο καθένας ζει την εποχή του και η δικιά μας είναι κωλό εποχή,αλλά δεν ζορίζομαι γι αυτό,κάποιος λόγος θα υπάρχει,κάτι καλύτερο μπορεί να γεννηθεί μετά. Κάνω λιγότερο δημιουργικά πράγματα,μάλλον για να είμαι σωστή πληρώνομαι για να κάνω λιγότερο δημιουργικά πράγματα,με έσωσε αυτή η ριμαδό πληροφορική στο μπροστινό μέρος του πτυχίου μου, Πληροφορικής&Μ.Μ.Ε ,τι με έσωσε δηλαδή,με έκανε να γίνω αυτό που πάντα έλεγα ότι δεν θα γίνω ποτέ,μερικές φορές τρομάζω,με το πόσους συμβιβασμούς κάνω όσο περνούν οι στιγμές και τα χρόνια.Πρώτος και καλύτερος ; Ξυπνάω πρωί,είχα να το κάνω...

Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Αρλέτα Όταν χώρισε η Φρίντα το Γιάννη στα μπαράκια που έπιανε ντόκο όποιος κι αν τη ρωτούσε τί κάνει απαντούσε:batida de coco Batida, batida, batida batida de coco εγώ την καρδιά μου δεν τη δανείζω με τόκο κι όταν πίσω την παίρνω στο κακό της το χάλι λέω πάντα χαλάλι και batida de coco Τα σπασίματα δεν τα φοβάμαι έχω μάθει να τα κλείνω με στόκο και τα λόγια της Φρίντας θυμάμαι όταν πίνω batida de coco Batida, batida, batida batida de coco εγώ την καρδιά μου δεν τη δανείζω με τόκο κι όταν πίσω την παίρνω στο κακό της το χάλι λέω πάντα χαλάλι και batida de coco Κι αν με άφησες φέτο batida και μου τά'κανες σάλτσα de coco όπως έλεγε πέρσι κι η Φρίντα τί να γίνει, batida de coco Batida, batida, batida de coco εγώ την καρδιά μου δεν τη δανείζω με τόκο κι όταν πίσω την παίρνω στο κακό της το χάλι λέω πάντα χαλάλι και batida de coco...

ΑΕΛ,μποφόρι,Νέοι Πόροι! ΑΕΛ,ρετρό,Καστρί Λουτρό! ΑΕΛ,vamos,Πλατυά Άμμος! ΑΕΛ,μωρό και Κόκκινο Νερό! ΑΕΛ,Βελίκα και τέρμα αραλίκα! ΑΕΛ,νινί και Ρακοπόταμο γυμνοί! ΑΕΛ,λιγούρα,στο Στόμιο τσιπούρα! ΑΕΛ,μπυρίτσα,τσεχάκια,Σωτηρίτσα! ΑΕΛ σου είπα,Μεσσάγαλα και σκνίπα! ΑΕΛ,μπυροκοιλιά,Βραχάκια,Παλιουριά! ΑΕΛ την πίνω,στην Κουτσουπιά ξεδίνω! ΑΕΛ,γοργόνα και ντου στον Πλαταμώνα! Δημήτρης Χολέβας Μεθυσμένη από έρωτα για την Α.Ε.Λ και για το Γιάννη :P ....

Καλημέρα τι λέξη κι αυτή; Είχα να την πω και να μου την πουν χρόνια ολόκληρα, χρόνια είχα να συναντήσω και original ανθρώπους, αληθινούς ρε παιδάκι μου πως το λένε, χωρίς κουλτουροσυμφορές, ψαγμενιές, σεξουαλικά όργια, συχνές επισκέψεις σε ψυχολόγους , πολλά ή λίγα λεφτά που δεν ξέρουν τι σχέση να αποκτήσουν μαζί τους, πληγωμένοι, ανασφαλείς, έτοιμοι να πληγώσουν και να γαμήσουν και άλλες ζωές επειδή γαμήθηκαν οι δικές τους…. Εγώ σου λέω για τους άλλους, που έχουν πιάσει το νόημα, που είναι ευτυχισμένοι, λιτοί, σπάνιοι, που το μόνο που τους κάνει τόσο διαφορετικούς είναι η σαφήνεια τους … Πάνε αυτά, και πρώτη φορά μετά τα παιδικά μου χρόνια συνάντησα το ίδιο πραγματικό, ντόμπρο και αθώο βλέμμα σε ένα πρασινομάτικο παλικάρι, που δεν τον νοιάζουν και πολλά, εκτός από τη reggae, τις διακοπές στην εξοχή, τον σκύλο του το Bob και να με βλέπει να του χαμογελώ!!! Τόση σοφία μέσα στην απλότητα του, τόση ευτυχία, γιατί να μην τον είχα συναντήσει νωρίτερα και ήταν πάντα τόσο κοντά μου… Δεν υπάρ...

Φτου και πάλι φτου,ρίξε όσες ροχάλες θέλεις,ρίξε που σου λέω…Ναι δεν είναι ώρα για να με ματιάζεις πάλι,αρκετά δεν πέρασα;Το ξέρω δεν φταις εσύ,οι λάθος μου επιλογές και η μαλακία που με δέρνει,δεν μπορεί να είναι δικιά μου ζωή αυτή,μα είναι όλα νορμάλ,δεν γίνεται σου λέω,κι όμως γίνεται!Έτσι γίνεται πάντα στη ζωή μου ή του ύψους ή του βάθους,μέση κατάσταση ποτέ,ή πάτος ή κορυφή.Σίγουρα υπάρχει πολύ πιο πάνω, αλλά τόσο ψηλά δεν είχα φτάσει ποτέ…

Old pirates, yes, they rob I; Sold I to the merchant ships, Minutes after they took I From the bottomless pit. But my hand was made strong By the 'and of the Almighty. We forward in this generation Triumphantly. Won't you help to sing These songs of freedom? - 'Cause all I ever have: Redemption songs; Redemption songs. Emancipate yourselves from mental slavery; None but ourselves can free our minds. Have no fear for atomic energy, 'Cause none of them can stop the time. How long shall they kill our prophets, While we stand aside and look? Ooh! Some say it's just a part of it: We've got to fulfil de book. Won't you help to sing These songs of freedom? - 'Cause all I ever have: Redemption songs; Redemption songs; Redemption songs. Emancipate yourselves from mental slavery; None but ourselves can free our mind. Wo! Have no fear for atomic energy, 'Cause none of them-a can-a stop-a the time. How long shall they kill our prophets, While we stand aside and ...

Από το http://pirgotis.blogspot.com/2009/06/blog-post_18.html ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ ΤΟΥΣ Τα πτυχία τους με δύο χρόνια καθυστέρηση θα πάρουν επιτέλους οι πρώτοι απόφοιτοι του τμήματος Πληροφορικής & Μ.Μ.Ε. του ΤΕΙ Πύργου Ένα όνειρο της πόλης του Πύργου και ένα πάγιο αίτημα των κατοίκων της πόλης, παίρνει σάρκα και οστά την Παρασκευή 19 Ιουλίου στο Συνεδριακό Κέντρο της Νομαρχίας. Επειδή θεωρώ την ίδρυση και λειτουργία του ΤΕΙ σαν την μεγαλύτερη παραγωγική επένδυση που έχει γίνει στην πόλη του Πύργου θέλω να σημειώσω ορισμένα πράγματα: Είναι ντροπή το ίδρυμα να μην έχει δικό του κτίριο, να συστεγάζετε με ένα Λύκειο και να εμπαίζετε συστηματικά από τους τοπικούς φορείς που κάθε λίγο και λιγάκι λένε ότι έχουν έτοιμη τη λύση για το κτιριακό και πάντα τα φέρνουν τούμπα. Το γεγονός και μόνο ότι δανείζονται αίθουσα εκτός ιδρύματος για να κάνουν την πρώτη επίσημη τελετή τους, δηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το πρόβλημα που υπάρχει. Κάποια στιγμή ο Δήμαρχος θα πρέπει...

Μετά από ένα φοβερό ατύχημα την γλίτωσα , με ένα κάταγμα και κανένα μήνα ξάπλα και το πόδι πάνω, πραγματικά είχα άγιο, ο Jah με προστάτεψε για ακόμα μια φορά.

Jah Σ’ ευχαριστώ

Αύριο στο Δοχό,θα γίνει χαμός,θα είμαι κι εγώ εκεί,Θανάση ζούμε για να σε ακούμε! http://periigites.gr/index.php?module=%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82&func=viewpub&tid=5&pid=14

Δεν την παλεύω άλλο πια , γι αυτό αύριο το απογευματάκι αναχωρώ για μια εβδομαδιαία απόδραση, με σαγιονάρα,τζαμαϊκανό μαγιό,φραπόγαλο και αραλίκα… Δίπλα εκεί που σκάει το κύμα , με λίγο τεκίλα , λίγο θάλασσα και τον bob θα αράζω με τον johnny δίπλα μου να τραγουδάει «Theres a natural mystic blowing through the air;If you listen carefully now you will hear.This could be the first trumpet, might as well be the last:Many more will have to suffer, Many more will have to die - dont ask me why.» και τον ψηλό να χορεύει στο δικό του χαρακτηριστικό ρυθμό! Ναι γιατί πρέπει να μαυρίσω επιτέλους , κι εκεί που θα με καίει ο ήλιος θα σκέφτομαι τον Αλέξη που θα πάει στην Τζαμάικα και θα βάζω τα κλάματα και θα βγάζω αφρούς από τη ζήλεια μου, χεχεχεχε, εγώ πότε θα πάω;;;; Αλεξανδρούκοοοοοοοοοο θα πάρεις κι εμένα μαζί σου; Γιατί όπως και να το κάνεις , τα λεφτά στην τελική είναι το τελευταίο, κάτι κάνεις και τα βρίσκεις, αλλά το να το σχεδιάσεις, να το οργανώσεις και να βρεις κανένα συνοδοιπόρο τρελα...