Neanderthal Blogger

Θανάσης – Sophie _ jamaica … Την Τετάρτη 7 Μαρτίου , οι φάτσες που βλέπεται , μαζί με το Θωμά και την Κατερίνα , θα εμφανιστούν στο Κοσμικόν … Όσοι πιστοί προσέλθετε…

Δεν υπάρχει δρόμος για την ελευθερία , η ελευθερία είναι ο δρόμος μου …

Συνέχεια... Δεν άντεξε άλλο στο σπίτι , μπήκε στο αυτοκίνητο και πήγε προς τη θάλασσα … Σε όλη την διαδρομή ψιθύριζε συνέχεια πως δεν μετανιώνει για τίποτα. Στη ζωή του ότι έκανε το πίστεψε με όλο του το είναι , είχε πάντα πάθος και διορατικότητα και δεν μπορούσε να καταλάβει τι ήταν αυτό που έκανε τα πράγματα να μην πάνε καλά πια … Μέσα του ένιωθε βέβαια σαν να ήξερε ,σαν να υποψιαζότανε τι ήταν . Ήταν αυτό που βρισκόταν στην αριστερή τσέπη από το πουκάμισο του … Δεν ήταν οι γάμοι , ούτε οι συμβάσεις που δέσμευαν τους ανθρώπους . Ήξερε όπως όλοι καλά , πως δεν μπορούσε κανείς να είναι ιδιοκτησία κανενός , πως δεν είναι εφικτό να είσαι ερωτευμένος για μια ζωή με έναν άνθρωπο , πως η μονογαμία και ο ίδιος ο γάμος ήταν κάτι που ήταν ενάντια στην ίδια τη φύση των ανθρώπων … Ήταν εκεί το έζησε . Στα έντεκα του το 1996 , είχε δει τον αδερφό του πατέρα του να κάνει κάτι στη μαμά του , δεν μπορούσε να καταλάβει τότε τι , μα ήταν σαν να έκλαιγε και να πονούσε . Είχε δει τον πατέρα...

Άνοιξη 2055. Αθήνα … Καθότανε στον βαθουλωτό του καναπέ κι αναρωτιότανε πόσες γυναίκες να είχε πάρει πάνω του … Γέρος και μόνος πια , είχε πριν ένα μήνα πατήσει τα 70 και σιγά σιγά έβλεπε την επανάσταση του να καταρρέει … Ο Άντρας με τα αραιά μαλλιά και τα πυκνά άσπρα μούσια , βγήκε στο μικρό μπαλκονάκι , εκεί στη γωνιά του, Λαρίσης με Κηφισσίας φτύνοντας τα φλούδια από τα πασατέμπο κάτω στο πεζοδρόμιο μαζί με τη ζωή του … Μπήκε πάλι μέσα και κάθισε στον καναπέ που είχε πάρει το σχήμα του κορμιού του , είπε να δει λίγο τηλεόραση απόψε για να περάσει η ώρα μέχρι να έρθουν τα κορίτσια . Είχε βαρεθεί πια, όλα τα κανάλια παίζανε μόνο τσόντες , σε όλες τις διαφημίσεις δεν βγαίνανε πια ημίγυμνα μοντέλα όπως τον παλιό καλό καιρό για να φάνε το γιαουρτάκι τους ,αλλά το γλύφανε από τα γεννητικά όργανα ενός γνωστού σταρ του Hollywood !!Αιθέριες υπάρξεις λέγανε τον καιρό κάνοντας παράλληλα στριπτίζ , οι δημοσιογράφοι δεν φορούσαν κουστούμια και γραβάτες αλλά ζαρτι...

Όταν ήμουνα πιο μικρή και έκλαιγα ο πατέρας μου , μου έλεγε … Για δύο πράγματα δεν πρέπει να στεναχωριέσαι σε αυτή τη ζωή . Για αυτά που διορθώνονται , αφού διορθώνονται και για αυτά που δεν διορθώνονται αφού δεν πρόκειται να διορθωθούν ποτέ …

Όλα τρέχουν τόσο γρήγορα , μα εγώ δεν είμαι λαχανιασμένη … Είναι πραγματικά υπέροχο συναίσθημα να κυνηγάνε τα πράγματα εσένα κι όχι εσύ αυτά . Είναι ωραίο να σου ανάβουν το τσιγάρο, χωρίς να το ζητήσεις , να εκτελούνε όλοι τις επιθυμίες σου , πριν καλά –καλά ανοίξεις το στόμα σου να πεις τι θέλεις … Στη ζωή όλα ρόδα είναι εξάλλου , ήρθε φαίνεται η σειρά μου … Ήθελα να σας έδινα έστω μια μυρωδιά από το πώς πέρασα στην Ιταλία , αλλά όπως λένε, κάθε πράγμα στον καιρό του , δεν έχω καμιά διάθεση να γράψω για αυτό ! «Ανεπανάληπτα» νομίζω πως τα εμπεριέχει όλα όσα θα ήθελα να πω για το ταξίδι αυτό , έτσι κι αλλιώς ακόμα δεν επέστρεψα και αύριο φεύγω με τον φίλο Γιώργο για Αθήνα ! Όλα στο χέρι λοιπόν , μην φοβάστε δεν θα κακομάθω , ξέρω ότι θα τελειώσει αυτή η περίοδος , απλά ξέρω και το απολαμβάνω, αυτό είναι όλο … Έτσι κι αλλιώς δεν μου ανάβουν το τσιγάρο πια , το έκοψα ! Πως ; Ξύπνησα ένα πρωί και δεν το ξαναέβαλα στο στόμα μου και μέχρι στιγμής δεν το έχω βάλει, τώρα άμα θελήσω θα το ανάψ...

Σήμερα έμαθα , ότι τις μέρες που έλειπα πέθανε ο Κώστας . Ο Κώστας ήταν 40 χρονών και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του κύριου Παναγιώτη που μου νοικιάζει το σπίτι και μένει από κάτω μου . Ο Κώστας για τους πολλούς ήταν απλά μια φιγούρα ενός διανοητικά καθυστερημένου , μερικοί γελοίοι λυπόντουσαν τον Κώστα όσο ζούσε και τον κύριο Παναγιώτη που ο γιος του είχε πρόβλημα , είχα ακούσει κάποιον από την πολυκατοικία ένα απόγευμα να λέει , ότι καλύτερα να πέθαινε για να γλιτώσουνε οι γονείς του που ήταν μεγάλοι άνθρωποι … Πόσο ανόητος και μικρός μου φαίνεται ο κόσμος ώρες –ώρες … Σήμερα ήμουνα στο ασανσέρ με τον κύριο Παναγιώτη που ήταν ένα ράκος και μου είπε τι είχε γίνει . Με τον Κώστα είχαμε πιει καφέ μαζί 2-3 φορές που τον έβρισκα μόνο του σε μια καφετέρια που πήγαινα κι εγώ , ίσως να ήταν από τους λίγους που συμπαθούσα μέσα σε αυτή την πολυκατοικία. Αντίο Κώστα ….

Λίγες μέρες έλειψα και άλλαξαν τόσα πράγματα. Αύριο υπόσχομαι να ανεβάσω φωτογραφίες και να σας πω , πολλά –πολλά-πολλά.Δεν είμαι η Σοφία που ξέρατε !Ο Sakis, μου είπε πάρε πέντε !Με πρότεινε πρώτη και καλύτερη , γι αυτό κι εγώ θα του αποκαλύψω πια είμαι τελικά ! Χα-χα-χα… 1. Αγαπάω τους άντρες . 2. Σπουδάζω εδώ και 4 χρόνια Δημοσιογραφία . Πολλές φορές είπα να τα παρατήσω , είτε για έρωτες , είτε για δουλειές , μετά και τα τελευταία είναι σίγουρο ότι θα τα παρατήσω ! Ο πατέρας μου, μου πρότεινε να πάω για πολιτικές επιστήμες στην Ιταλία και σίγουρα θα πάω, άσχετα αν κι εκεί δεν με βλέπω να τελειώνω τίποτα .. 3. Ξεκινάω πολλά πράγματα , δεν τα τελειώνω ποτέ … 4. Ζήτω η Αναρχία … 5. Ψάχνω για καθαρίστρια και ... ! Y.Σ Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Roberto Aprile τον πιο γοητευτικό άντρα που γνώρισα ποτέ μου … Πατήστε εδώ για να δείτε που πήγα και ποιος είναι ο Roberto Aprile , πέρα από ξεναγός μας στην εκδρομή !

Το iPod το φουλάρισα , την φωτογραφική μου την πήρα , το memory stick κι αυτό , μπαταρίες πήρα , τον φορτιστή επίσης ! Καθάρισα την κεφαλή της κάμερας, μπαταρίες φορτίστηκαν , πήρα και τις κασέτες, όλα εντάξει ! Κινητά , ακίνητα φορτιστές , βαλίτσες όλα οκ , καλλυντικά , ρούχα... Το κινητό θα παραμείνει ανοιχτό … Arivederci ..

Χα-χα!Η φωτογραφία μόλις τραβήχτηκε , σας χαιρετάω και πάω για καφέ ! Μούτσσσς! Μανώλη τα έκλεισες;

Σας καλημερίζω όλους , από την πόλη που δεν κοιμάται ποτέ , από την πιο υγρή, καυτή και ιδρωμένη πόλη του πλανήτη , μα φυσικά από την βασίλισσα του κάμπου , την πρωτεύουσα του σύμπαντος , τη Λάρισα … Μπορεί να μην χρειάζεται διαβατήριο για το καθιερωμένο μου ταξίδι των 450 χιλιομέτρων , αλλά δεν θα μπορούσα να μην περάσω από εδώ πριν το μεγάλο ταξίδι , θα γίνει ο ανεφοδιασμός , και μετά ψάξτε να με βρείτε ! Δευτεριάτικο πρωινό στη Λάρισα , άκουσα τον χαρακτηριστικό ήχο της μηχανής του καφέ , σηκώθηκα και γέμισα την κούπα μου μέχρι πάνω , γιατί πάντα ήθελα όχι απλά να είναι μισογεμάτη αλλά να ξεχειλίζει … Άναψα τσιγάρο και κάθισα μπροστά από το pc ακούγοντας Τσοπάνα rave ! Σε λίγο θα πάρω τους δρόμους , και θα κάνω shopping therapy στην Κούμα και όχι μόνο … Ποιο κινητό να πάρω ; Το παλιό τα έφτυσε και είπα μια φορά να μην πάρω κανένα από τα αποσυρμένα του αδερφού μου , αλλά να μου κάνω δώρο ένα κινητό βρε αδερφέ … Θέλω να οργιάσω και στο ναό του Hondos ! Μετά θα πάω για τον καθιερωμένο...