Neanderthal Blogger

Κρατάω στα χέρια μου το πρόγραμμα σπουδών της σχολής μου ! Ναι κυρίες και κύριοι , μετά από τρία χρόνια λειτουργίας της, είπαν να βγάλουνε και πρόγραμμα σπουδών ! Το τι περάσαμε αυτά τα τρία χρόνια δε λέγεται , είμαι από τους πρώτους που μπήκαν σε αυτή τη σχολή που άνοιξε πρώτη φορά το Σεπτέμβριο του 2003 , περιττό να πω ότι έχουμε κάνει θαύματα , και τεράστια άλματα, αυτή η σχολή , κακά τα ψέματα θα χρωστάει για πάντα πάρα πολλά σε μας, για τους περισσότερους φοιτητές πολλά πράγματα είναι δεδομένα , εμείς δεν είχαμε καν ούτε αυτά , αφού όταν ήρθαμε ακόμα τρίβανε τα πλακάκια του κτιρίου , κι εμείς καταφέραμε πολλά πράγματα πέρα και από τα δεδομένα ! Όταν πέρασα εδώ το τι δούλεμα έφαγα από γνωστούς και φίλους ,δε λέγεται , τι κράξιμο Θεέ μου ! Τα πρώτα χρόνια ήταν όντως αρκετά δύσκολα , τώρα σιγά-σιγά αρχίζω και λέω , τελικά δεν έκανα λάθος , αυτή η σχολή στο μέλλον να μου το θυμηθείτε έχει να δώσει πολλά ! Σας δίνω παρακάτω μια μικρή γεύση , για το τι κάνουμε εμείς εδώ στο τμήμα Π...

Τις τελευταίες μέρες , με ταλαιπωρούν οι αϋπνίες μου , η βροχή που από χθες το βράδυ δεν λέει να σταματήσει να σαπίζει τα πάντα, αλλά είναι τόσο όμορφες αυτές οι ώρες της αγρύπνιας μου , γιατί τόσο καιρό κοιμόμουνα τον ύπνο του δικαίου και ήρθε η ώρα να ξυπνήσω … Άνοιξα τα μάτια μου για τα καλά και τώρα πια δε λέω να τα κλείσω με τίποτα …Επιτέλους είδα φως σε μερικά μυαλά και μπήκα ! Ατελείωτες ώρες δημιουργικής αϋπνίας , μαζί με ανθρώπους που με έφεραν σε πολλαπλούς και απανωτούς πνευματικούς οργασμούς , πόσο στεναχωριέμαι που τους είχα δίπλα μου και άργησα τόσο πολύ να τους ανακαλύψω.. Δεν το κρύβω ότι έχω φτάσει στα πρόθυρα υπερκόπωσης , αφού κοντά μια βδομάδα τώρα κοιμάμαι το πολύ 3 με 4 ώρες το εικοσιτετράωρο , κι όμως δεν θα άλλαζα με τίποτα την τρεχάλα με το παγωτό στο χέρι μέσα στην βροχή , τις μπύρες και το παρεάκι στου Αντρέα , το αγκάλιασμα της Τάνιας , το αληθινό ευχαριστώ της Χριστίνας , ούτε τον δωδεκάωρο διάλογο με τον Γείτων (είναι αυτό που λένε με μερικούς έχεις πρό...

Γ εννήθηκα ακριβώς στα μέσα της δεκαετίας του 80, τότε που οι άνθρωποι αναρωτιόντουσαν:Μήπως είμαι fashion victim;Τότε που άρχισε να ακούγεται συχνά το:Ποια είναι αυτός;και άλλες τόσες φράσεις… Μια δεκαετία που δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα από αυτή αλλά επειδή ήμουν η μικρότερη σε ένα ολόκληρο σόι,είχα τόσους συγγενείς αλλά μετέπειτα και φίλους να μου την περιγράφουν κάπως έτσι... Let’s go Brazilian –Α.Ε.Λ Forever- Τις Κυριακές τρώω στης μητέρας μου –Είμαι χάλια έχεις τίποτα να μου δώσεις –Ο Άγιος Βασίλης είναι αλήθεια –Let’s go camp –Σκληρός δίσκος –Βρήκα σε ευκαιρία όλα τα παλιά των Boney_M-Είναι trans –Κόκα,κρακ,αίμα, μάσκα οξυγόνου,σύριγγα,σκληρό νόμισμα-Παίζει στο χρηματιστήριο για να ξεχάσει-Είμαι παραγωγός ραδιοφώνου-Είμαι ντι-τζει –Είμαι σταρ- Θα μείνω μέσα-Φεύγω για Αφρική θέλεις τίποτα;-Χτες το βράδυ είδα ένα U.F.O- Ο Bob Dylan έχει φάρμα-Το έχετε και σε μαύρο;- Ξέβαψε το ρίμελ .Τσούζει το μάτι μου,γαμώτο!-Κλαίω.Φταίει ο εξαερισμός ή εκείνο το τηλεφώνημα;-Μα καλά αλήθεια ...

Μ ένω στον πέμπτο κι από πάνω μου ο ουρανός … Βγήκα έξω στη βεράντα με τις φόρμες να πάρω αέρα … Ο Ανδρέας από απέναντι έχει σβηστά τα φώτα ,μάλλον θα λείπει , καμιά φορά μου δίνει σιγουριά όταν βλέπω τα φώτα του ανοιχτά , γιατί ξέρω πως υπάρχει κάποιος απέναντι , που αν ουρλιάξω θα με ακούσει … Σήκωσα τα μάτια προς τα πάνω άπειρα αστέρια στον ουρανό , εκείνη η στιγμή ήταν μοναδική άρχισαν να κυλούν τα δάκρια στα μαγουλά μου , όχι από λύπη , ένιωθα πως γινόμουνα ένα με τον ουρανό , ότι δεν υπήρχε κανείς και τίποτα ανάμεσα μας … Σήμερα αγαπημένο μου μπλοκάκι , ξύπνησα καλές έξι το απόγευμα , με έναν πονοκέφαλο που δεν λέει ακόμα και τώρα να φύγει … Ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι ήμουν παντού πιασμένη , αυτά παθαίνεις όταν φοράς ξώπλατο και κάθεσαι κοντά στον εξαερισμό … Άνοιξα το κινητό και μου ήρθαν μηνύματα με καμιά δεκαριά κλήσεις ,το σταθερό έτσι κι αλλιώς το είχα βγάλει από την πρίζα , όλοι είχαν πάει για φαγητό για καφέ ,όλοι είχαν ξυπνήσει σίγουρα νωρίτερα από εμένα και με ψάχ...

Π ότε τον παίρνεις , πότε τον τρως είναι λίγος ο μισθός ! Μπήκα στο σπίτι , πατώντας στις μύτες , λες και θα ξυπνούσα κανέναν , δεν έχω συνηθίσει τα τακούνια έτσι κι αλλιώς , κι ο θόρυβος που κάνουν είναι ξένος στα αυτιά μου , μου τη σπάει … Επιτέλους έδαφος , τα αυτιά μου βουίζουν , βρωμάω από πάνω μέχρι κάτω τσιγαρίλα , πάλι ήπια σήμερα , περισσότερο από ότι έπρεπε , κρατιέμαι , ποιος αγοράζει άλλο πληκτρολόγιο τώρα , δεν είμαστε για έξοδα … Ας βγάλω και την σεξουαλιζέ μπλούζα μην την λερώσω , τελικά είμαι κάργα συντηρητική , από το πρώτο έτος μου την είχε κάνει δώρο η Γιάννα και σήμερα την φόρεσα πρώτη φορά , την θεωρούσα πολύ προκλητική για να τη βάλω, αλλά φαίνεται πως έχω αρχίσει και απελευθερώνομαι !Όσο για τη μέση μου, δεν το συζητώ , στο δρόμο περπατούσα σκυμμένη , όχι τίποτα άλλο θα με παρεξήγησαν κι όλας ότι ήθελα τίποτα να μου έρθει και στηνόμουνα , αλλά ο πόνος ήταν αβάσταχτος , ευτυχώς ήταν ο Ανδρέας με τη Δέσποινα μαζί μου και με σέρνανε … Γέρασα και δεν το πήρα είδηση ...

"Μια σιωπή φωτογραφίζω σου τη δείχνω και μου λες έχει πάρει φως δε βλέπεις την αλήθεια για το χτες.Νόμιζα πως ήταν τύψεις άγγιγμα στον ουρανό πτώση είναι ψιθυρίζεις που δεν έχει τελειωμό...Κοίταξε με δυο φορές μια στα μάτια μια στα χείλη η αλήθεια σου μικρή ένα δάκρυ σου έχει φύγει"...

… Ο ι αλιγάτορες θα εμφανιστούν πίσω σας χωρίς να το περιμένετε και θα σας κόψουν τα πόδια , εκτός και αν εξερευνήσετε την περιοχή πριν ξεκινήσετε … Διάβασμα, διάβασμα και πάλι διάβασμα … Σημειώσεις σε μια χαρτοπετσέτα , κι όλα άρχισαν να φαντάζουν και πάλι δυνατά … Θα μου πεις και τι είναι ο απαισιόδοξος , αισιόδοξος με εμπειρία , αυτή η εμπειρία , αυτή η απαισιοδοξία αν θες, με λύτρωσε, και πάμε πάλι πίσω από την αρχή , όπου θυμήθηκες αυτό που είχες ξεχάσει, η ουσία φίλε μου είναι στην αισιοδοξία … Σερνόμουν στα πατώματα , μα δεν εγκατέλειψα ούτε για μια στιγμή , βρήκα τη δύναμη μέσα από τον πάτο μου , τι κι αν όλα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο, βρήκα τουλάχιστον κάτι που όχι απλά με πήγαινε μπροστά , αλλά πήγαινε και πολύ καλά ! Εκεί που έλεγα πως κάποιος θεός με περιπαίζει , τελικά μου το επιβεβαίωσε, κι αυτή τη φορά τουλάχιστον για καλό, τι κι αν όλα και όλοι αυτό το διάστημα το μόνο που ήθελαν ήταν να με γαμήσουν και να με δείρουνε , εγώ γάμησα και έδειρα στην εξεταστικ...

Έγκριση επαγγελματικών δικαιωμάτων απόφοιτων Τι γίνεται με τα επαγγελματικά δικαιώματά μου; Τι θα μπορώ να κάνω όταν πάρω το πτυχίο μου; http://150.140.167.24:8000/atei_pyrgou/index.php?option=com_content&task=view&id=40&Itemid=32 Έγκριση Προγράμματος Σπουδών Τμήματος Τι γίνεται με το περιεχόμενο σπουδών του Τμήματος; Έχει εγκριθεί ή ακόμα τίποτα; http://150.140.167.24:8000/atei_pyrgou/index.php?option=com_content&task=view&id=39&Itemid=32 Το πρώτο ανεπίσημο portal του ΤΕΙ Πύργου είναι γεγονός ! http://150.140.167.24:8000/atei_pyrgou

Υ.Σ 1 Με ρωτάς που βρίσκομαι , και σου λέω στην Τζαμάικα , λες πως δεν με πιστεύεις και πως στην Τζαμάικα δεν έχει roaming…Έφτασε η ώρα μου να σας αποχαιρετήσω ! Υ.Σ 2 Έξω βρέχει και γελάω δυνατά , τα πράγματα ήρθαν χειρότερα από ότι τα περίμενα , όταν σταματήσει η μπόρα θα επανέλθω … Υ.Σ 3 Αγαπημένη μου , μακάρι να είχες τα κότσια να στείλεις το comment σου από το άλλο σου profile , αλλά δεν τα διαθέτεις κι αυτό είναι προφανές! Υ.Σ 4 Για μένα μπορείς να γράφεις ότι θέλεις , αν θέλεις να προσβάλεις τρίτους ξέρεις που πρέπει να πας , δεν σου επιτρέπω να λερώνεις το μπλοκ μου , με τα κόμπλεξ σου αν θες να πεις οποιονδήποτε μαλάκα , να πας να του το πεις στα μούτρα του κι όχι από εδώ μέσα !

Σου χαλάω τη μάνα dimitri_alco_hol ! Δεν ξέρω τώρα εκεί οι Siciliani τι κάνουν , πως είναι στη Messina , και που σπαταλάς τις ώρες και τις μέρες σου , που ξενυχτάς και που μπέκρο πίνεις, αλλά αυτά που θα διαβάσεις σε αυτό το post σίγουρα θα σε ξαφνιάσουν ! Σήμερα όπως ξέρεις γιορτάζω –γιορτάζω με ακούτε που το φωνάζω που θα έλεγε και ο Καλλίρης του ενενήντα , με έχει πάρει και η κουτσή Μαρία από το πρωί να μου πει χρόνια πολλά , και μου χαλάσανε τον ύπνο οι γαμημένες οι Μαρίες , γιατί χθες έπεσε άφθονό ξενύχτι και αλκοόλ , κι εσύ το αίμα μου, ο αδερφός μου ακόμα να πάρεις ,ντροπή σου … Λοιπόν χθες το απόγευμα είπα , απόψε θα πάρω το τρένο και μη με ρωτάς που πηγαίνω .. Και η μαμά ; Πέτα τη μαμά από το τρένο; Όχι πάρε και τη μαμά μαζί σου στο τρένο , η litsa_hol εκεί που έχει μάθει να ταξιδεύει με την μπέμπα, τώρα την έβαλα σε ένα τρένο της κακιάς ώρας , τόσα χρόνια πάνω στα τρένα έχουν δει τα απίστευτά τα μάτια μου ,ειδικά σε αυτό το καημένο το δίκτυο του ΟΣΕ στην Πελοπόννησο ,...

Ξεκινάμε πάλι από την αρχή !Το σπίτι μυρίζει χλωρίνη , όλα τα τασάκια είναι πεντακάθαρα , η μπουγάδα είναι απλωμένη , και τι δεν έπλυνα και οι δυο βεράντες μου είναι τίγκα στο ρούχο, τα σεντόνια, τα στρίνγκ, της κακομοίρας δηλαδή ! Το ψυγείο είναι γεμάτο φρούτα και λαχανικά και υγιεινά φαγητά, οι ντουλάπες μου όλες ταχτοποιημένες , όλα στην εντέλεια , παντού μυρίζει καθαριότητα , δεν υπάρχει πουθενά σκόνη, μα ποιον πάω να κοροϊδέψω ; Την ίδια μου τη μάνα , αφού ξέρει καλύτερα από τον καθένα , πόσο τσαπατσούλα και αχαΐρευτη είμαι , και ότι ποτέ δεν τρώω υγιεινά , αλλά τέλος πάντων , σε μια ώρα θα είναι εδώ, έχει να έρθει από τον περασμένο Νοέμβριο στο σπιτάκι μου οπότε είπα να την καλοδεχτώ στα καθαρά ! Όσον αφορά εμένα, πρόλαβα και όχι απλώς με καθάρισα , με έγδαρα με το Πιγκόλ και όποιος δεν κατάλαβε με την βούρτσα , που καθαρίζουμε τον απόπατο(εγώ βέβαια δεν είχα ποτέ γκόμενα κόρη μπιντέμπορα , αλλά απόψε έκανα μερικά σεμινάρια στα είδη υγιεινής), κι αυτό γιατί ξέρω πως στεναχωρι...

Τους ανθρώπους με τους οποίους σπατάλησα στιγμές της ζωής μου , τους εκτίμησα και τους αγάπησα όλους , μηδενός εξαιρουμένου … Δεν έχει σημασία βέβαια αν στην πορεία της ζωής με πολλούς από αυτούς χαθήκαμε, αν μερικοί στη συνέχεια με απογοήτευσαν ή τους απογοήτευσα , αν άλλοι με πρόδωσαν ή τους πρόδωσα , αν άλλοι εξαφανίστηκαν ή εξαφανίστηκα ! Στο προηγούμενο post έγραφα, πως ένα από τα κριτήρια ωριμότητας είναι το κατά πόσο ο καθένας μας εκτιμάει όσα και όσους έχει όταν τα έχει και όχι όταν τα χάσει ! Όσον αφορά τους ανθρώπους που είχα όπως είπα και παραπάνω τους εκτίμησα όλους όσο τους είχα, μερικούς από αυτούς συνέχισα να τους εκτιμάω και αφότου τους έχασα , άλλους πάλι όχι , μα ποτέ δεν εκτίμησα κάποιον μονάχα όταν τον έχασα … Από την άλλη δεν συνέβη το ίδιο με πολλά πράγματα και φάσεις που πέρασα στη ζωή μου , γιατί πολλές ευκαιρίες ή ακόμα και δυσκολίες δεν τις εκτίμησα τότε που έπρεπε , παρά μονάχα στο μέλλον , όταν είδα πως μου έμαθαν πολλά οι δυσκολίες ή πως υπάρχουν και χει...