Άλλοθι με 39^ καλοκαίρι

Στίχοι: Λένα Πλάτωνος
Μουσική: Λένα Πλάτωνος
Πρώτη εκτέλεση: Λένα Πλάτωνος
Αγάπησα τα υγρά τοπία
όταν με βρήκαν σε αϋπνία
μέσα στις τρύπες βιβλίων βουβών
τούνελ βορείων δρόμων εθνικών
τούνελ από μάτια παιδιών
και γέλια σχολικών διακοπών

Κι ούτε ο δολοφόνος προβλέπω να πεθάνει
ούτε το χελιδονάκι μου γρήγορα φτάνει
Τούνελ από μάτια παιδιών
και τούνελ σχολικών διακοπών
προγραμματισμένα εντός Αθηνών
σε προβολή ατομικής ενεργείας
σε οθόνη-σανίδα σωτηρίας
παρωπίδα υγείας κι
έτσι δεν τον είδα
Κι ούτε ο δολοφόνος προβλέπω να πεθάνει
ούτε το χελιδονάκι μου γρήγορα φτάνει
Κι έτσι δεν τον είδα
γύρω στη δεκαετία του εξήντα

να δολοφονεί τις φωνές των πουλιών
με το σκουριασμένο ξυραφάκι των ποδιών
παλαιών φυματικών πριγκιπισσών
Κι ούτε ο δολοφόνος προβλέπω να πεθάνει
ούτε το χελιδονάκι μου γρήγορα φτάνει
Το σκουριασμένο ξυραφάκι των ποδιών
παλαιών φυματικών πριγκιπισσών
να χαράζει στις μορφές των δεδομένων γωνιών
της Λεωφόρου της Ελπίδας
στη φάση κάποιας άνισης παρτίδας
να τους αφήνει χρεωμένους ως το λαιμό
με σύγχρονες σακούλες σκουπιδιών
από σκοτωμένα αυτοκίνητα
από μπαλκόνια αχρησιμοποίητα
από ανοιχτές σαρκαστικές ταράτσες
από πόρτες κεντρικές ερμητικές
κι ούτε ο δολοφόνος προβλέπω να πεθάνει
κι ούτε το χελιδονάκι μου γρήγορα φτάνει
στις προβλήτες των αγρίων θαλασσών...
Εκεί που λίγοι άνθρωποι από χιόνια
κρατούν σφιχτά στα χέρια τους
θαμπά φωτιστικά μπαλόνια
σήματα πορειών ειδικών
κι ούτε ο δολοφόνος προβλέπω να πεθάνει
ούτε το χελιδονάκι μου γρήγορα φτάνει
στις προβλήτες των βορείων θαλασσών...
Εκεί που λίγοι άνθρωποι από χιόνια
κρατούν σφιχτά στα χέρια τους

θαμπά φωτιστικά μπαλόνια
σήματα πορειών ειδικών...

Ταξίδι στη Φλωρεντία

During the "A_MAZE" Workshop in Florence, came out the idea, a day during lunch, together with Ruffy and sophie_jamaica, of shooting a short movie about Romeo and Juliet, the classical drama by William Shakespeare in which we would have chosen our parts and acted each one of us in its own language.Because we didn't have so much time, we couldn't shoot it, so I decided to propose you all on this website a very unusual project. The idea is to shoot the short movie using internet; each one of us in its country.Welcome to the group, discussions are open.

Ταξίδι στην Φλωρεντία . Όταν αναχωρούσα μαζί με τον Θωμά από το Μακεδονίας , με την Alitalia για Ρώμη , κουβαλώντας το σαξόφωνο του , αλήθεια είναι ότι δεν είχα ιδέα τι θα με περίμενε στην Ιταλία …

Ουσιαστικά βρέθηκα μόνη μαζί με έναν άγνωστο τρελαμένο μηχανικό του ΕΜΠ , αλλά προπάντων μουσικό, συνθέτη, μαέστρο , πιανίστα, σαξοφωνίστα ,που ως ταλεντάρα ο άνθρωπος δικαίως είχε προκριθεί και εκπροσώπευε τη χώρα μας στο Roots&Routes στη Φλωρεντία στο τομέα των μουσικών , ο Θωμάς και η Καλομοίρα ένα πράγμα !

Δεν μου ήταν ακριβώς και παντελώς άγνωστος , αφού επί δύο βδομάδες βρισκόμασταν στον ίδιο χώρο για δουλειά στο Stage στη Λάρισα, ο καθένας στο πόστο του βέβαια, και δεν θα ξεχάσω ποτέ μα ποτέ την θεϊκή συνέντευξη που μου έδωσε περί swarovski με αφορμή το σκουλαρίκι του !Να σας πω την αλήθεια περισσότερα έμαθα από τα νέα παιδιά και από τις συνεντεύξεις που μου δώσανε παρά από τον Αγγελάκα .

Όταν κάναμε την τράμπα στη Ρώμη για να πάμε Φλωρεντία , στο ίδιο αεροπλάνο στις μπροστινές μας θέσεις καθότανε η αποστολή από Ισπανία , να είναι καλά τα παιδιά , μας βοήθησαν στην συνέχεια δεόντως !!!

Δεν ξέρω τι κάνανε οι άλλες ομάδες , των μουσικών και των χορευτών(ή μάλλον ξέρω…) , αλλά η ομάδα των media ήμασταν και γαμώ τα παιδιά ή μάλλον για να μιλήσω και πιο συγκεκριμένα η δικιά μου υποομάδα στα media γιατί κι εκεί ο καθένας πήρε το πόστο του , ήταν θεϊκή(αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει )

Το ότι πέρασα καλύτερα με τους ξένους παρά με τους Έλληνες , αυτό είναι γεγονός και νομίζω ότι επιβεβαιώνει και έναν κανόνα , ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε λιγάκι κωλόπαιδα βρε παιδί μου, σαν τον Κυριάκο !

Με τον Viktor από την Ουγγαρία , τον Sascha από Γερμανία , τον Lorenzo από Ιταλία ,την Annika και την Saira από Αγγλία , τον Martin,την Pamela, τον Francesco, τον Kuorosh, την Olga , που δουλέψαμε μαζί αλλά και όλα τα παιδιά από τα media , έζησα μια ανεπανάληπτη εμπειρία, που σίγουρα δεν τελειώνει εδώ .

Ο καλός μου φίλος Lorenzo από την Φλωρεντία, που σπουδάζει στο Λονδίνο σκηνοθεσία θεάτρου , μου υποσχέθηκε ότι θα έρθει φέτος το καλοκαίρι στην Ελλάδα , μετά την Κολονία φαντάζομαι …

Ήθελε να γυρίσουμε ένα κομμάτι από τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα του Σαίξπηρ , ουσιαστικά ήθελε να το ξεφτιλίσουμε το πράγμα εντελώς, γι αυτό γούσταρα με τρέλα, μου έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ιουλιέτας , ενώ εκείνος θα έπαιζε τον Μερκούτσιο και ο Sascha τον Ρωμαίο και βεβαίως ο καθένας θα τα έλεγε στη γλώσσα του! Ελληνίδα Ιουλιέτα, Γερμανός Ρωμαίος και τα μυαλά στα κάγκελα !

Στο δωμάτιο είχα την τύχη και την ατυχία μαζί να μένω με την Έλενα από τον Πλαταμώνα ,η οποία κατέφθασε αργότερα στη Φλωρεντία μέσω Βιέννης . Ένα παιδί θαύμα ερμηνεύτρια όπερας και όχι μόνο , που όσο φωνάρα έχει ,άλλο τόσο ιδιότροπο άτομο είναι , αλλά έτσι είναι οι μεγάλοι καλλιτέχνες !
Οι καλύτερες στιγμές μας ,ήταν σίγουρα όταν οργώσαμε άλλοτε με τα πόδια και άλλοτε με το Opel του Lorenzo όλη την Φλωρεντία , με μια κάμερα στο χέρι , με όλο το ελεύθερο για πειραματισμό , αλλά και με το άγχος της επαγγελματικής δουλειάς , για την Παρασκευή και το Σάββατο που καλύψαμε ζωντανά όλο το show στο Stazione Leopolda .Ανεπανάληπτα συναισθήματα ένιωσα και στο τέλος του show , όταν βρέθηκα με την Annika στα παρασκήνια .

Δεν βρέθηκα ποτέ μπροστά από την κάμερα , αφού αυτή την δουλειά την είχε αναλάβει εξολοκλήρου η Annika. Κάμερα και editing 8 με 12 ώρες την ημέρα επί 8 μέρες ,αλλά και για να μην ξεχνιόμαστε , παρέσερνα τον Sascha και τον Viktor να κάνουμε σκαστά στο καφέ Michelangelo και να πίνουμε καφέ αλλά ελληνικά 3 με 4 ώρες σερί !Δουλεύαμε με Mac τι άλλο, ρίχναμε απίστευτο ιδρώτα και γέλιο , τρώγαμε καλά , σιχάθηκα τις πατάτες και τα μακαρόνια που έτρωγα κάθε μέρα και παραλίγο να με έπειθαν να γίνω vegetarian !

Προσπάθησα να πίσω τον Lorenzo ότι οι Έλληνες , δεν λένε συνεχώς όπα-όπα , αλλά δεν τον έπειθα με τίποτα, θεωρούσε ότι είμαστε μέσα στην τρελή χαρά , ξυπνάμε το πρωί λέμε όπα, το μεσημέρι όπα , και το βράδυ τρία όπα μαζί…. Το μαλάκας μπορεί να το λέμε και πιο συχνά το όπα δεν νομίζω…Επίσης αναρωτιότανε γιατί το μόνο διάσημο από την Ελλάδα πλέον είναι ο γύρος ενώ στην αρχαιότητα είχαμε σε όλους τους τομείς και από έναν διάσημο !Είχε φάει τρελό κόλλημα επίσης με την Θήβα και τον Οιδίποδα , και όσο κι αν προσπάθησα να τον πίσω ότι δεν έχει να δει τίποτα στη Θήβα , να το ξανασκεφτότανε για καμιά Σαντορίνη και τα σχετικά, εκείνος επέμενε ότι το πρώτο μέρος που θέλει να δει με το που έρθει είναι η Θήβα!!!!


Όσο όμορφα πέρασα 8 μέρες στην Φλωρεντία , με σκληρή δουλειά , τόνους πάστα , λίτρα μπύρας , εξάσκηση στα Αγγλικά , γέλια , κούραση και σπασμένα νεύρα , το ίδιο καλά και ανεπανάληπτα πέρασα και στο ταξίδι της επιστροφής , που αν και αυτή τη φορά ήταν οδικός με το αυτοκίνητο του Κώστα και με πλοίο από την Αγκόνα –Ηγουμενίτσα , ήταν απερίγραπτο … Καθόμασταν στο κατάστρωμα , με ολόγιομο φεγγάρι ,ξηρούς καρπούς , άφθονο πάγο , βότκα και λεμονάδα και τον Θωμά να μας παίζει σαξόφωνο . Εκείνο το βράδυ , εγώ ο Κώστας και ο Δημήτρης πρέπει να ήμασταν οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στη θάλασσα!

http://www.rootsnroutes.tv/fgroup-id9

Διάσημοι που θέλησαν να φωτογραφηθούν μαζί μου ! Μέρος πρώτο

Δεν γράφω για το ταξίδι στην Φλωρεντία , γιατί δεν έχω έμπνευση και χρόνο ….Τρέχω …… Για περισσότερες λεπτομέρειες εδώ http://www.rootsnroutes.eu/

Από τη Φλωρεντία με αγάπη-From Firenze with love

Η τελευταία φωτογραφία, είναι από το γράμμα του Viktor από την Ουγγαρία , που έγραψε για μένα ενώ πίναμε espresso με δικιά μας πατέντα στο καφέ Michelangelo , στη Φλωρεντία !Αν μπορεί κάποιος ας το μεταφράσει !Ευχαριστώ !

Για το diastimata

Γιατί εκπαιδευμένοι στο οίδημα . Θα προσπαθήσω να το πω λακωνικά αν και δεν είναι το φόρτε μου το τηλεγράφημα .Υπάρχει ένα μεγάλλοοοοο κείμενο(70 σελίδες περίπου) που το είχα γράψει εν έτη 2004-2005 . Με αφορμή κάποιο σημείο του κειμένου , έδωσα αυτό τον τίτλο σε εκείνο το κείμενο και μετέπειτα στο blog . Ο τίτλος εξέφραζε τότε καταπιεσμένα συναισθήματα και μια «υποχρέωση» , που μου επέβαλαν οι γύρω μου και εγώ τους άφηνα να κάνουν στη ζωή μου ότι θέλουν ! Όλα αυτά έχουν αλλάξει προ πολλού αλλά ο τίτλος παρέμεινε , πριν καιρό είχα ανεβάσει αυτό το κείμενο στο άλλο μου blog , χωρίς να το δώσει κανείς ιδιαίτερη σημασία, μιας και σχεδόν κανείς δεν διαβάζει το άλλο μου βλογκ, γι αυτό και το έβαλα εκεί !
Γιατί τελικά θέλει εκπαίδευση και η υπομονή και εγώ έχω αποκτήσει αρκετή στην πορεία της ζωής μου , σας φιλώ όλους και σας ενημερώνω ότι μέσα σε λίγο διάστημα το blog θα γίνει διεθνές…..

OUaouuuuu

Sicilia-non vedo-non sento-non parlo

Έχοντας ως βάση τη Μεσίνα , επί επτά ημέρες, περάσαμε τα όρια μας και οργιάσαμε οικογενειακώς οργώνοντας τη Σικελία.(Sicilia-non vedo-non sento-non parlo)ε αφού δεν κάνεις αυτά , κάνεις άλλα πράγματα.

Αν εξαιρέσει κανείς, το ότι διέλυσα το κινητό μου, από την πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου εδώ , πάθαμε γενικό βραχυκύκλωμα στο σπίτι , κλειστήκαμε οικογενειακώς σε ένα ασανσέρ στην Κατάνια (γιατί έλεγε μέχρι τέσσερα άτομα και όοοοοχι τέσσερα βόδια κι εμείς μπήκαμε μέσα !!!). Φάγαμε άψητο αρνί , κόντεψα να πεθάνω από ειλεό , γέμισα παντού σπυριά , μας πιάσανε τον κώλο για τα καλά σε ένα Μεξικάνικο , παραλίγο να σκοτωθούμε στο δρόμο , κατά τα άλλα όλα καλά , κι έχουμε μπροστά μας άλλες εφτά ημέρες …

Στη Μεσσήνη-Μεσίνα-Messina ή αλλιώς στην ομηρική Χάρυβδή , οι μέρες κυλούσαν ήρεμα, μην έχοντας φάει ακόμα τον θρυλικό γύρο του Παναγιώτη(Αλβανός που λέει , πως έζησε χρόνια στο Μοσχάτο )δίπλα από την κεντρική πλατεία της πόλης (Piazza del Duomo).Από τις πρώτες κιόλας μέρες βρεθήκαμε στους εμπορικούς δρόμους της πόλης (Viale san Martino και Via dei Mille) κάνοντας ένα μνημειώδες shopping therapy , που εκτός από την ιστορία , καταγράφηκε και στην κάρτα του μπαμπά , η οποία δεν θα έλεγε ακόμα την τελευταία της λέξη.

Benetton –Sisley-Stefanel-Fay- Prada-Hogan(οι πληροφορίες μου λένε πως για ένα φεγγάρι τέτοια παπούτσια φορούσε και ο Ρουσόπουλος)Tod’s ,και ένα σορό μάρκες , γύρω στις 10 σελίδες στο word ....

(Κορίτσιαααααα, δεν το συζητώ όλα μα όλα τα καλλυντικά κάτω και από την μισή τιμή , καμία σχέση με την Ελλάδα, και μετά σου λέει γιατί είναι αυτές πιο όμορφες , γιατί εδώ δεν βάζουν στην ομορφιά φόρο πολυτελείας όπως στην Ελλάδα .)

Άκαπνη , χτυπούσα με τον bro , κάτι mezzo freddo σε διάφορα ritrovo tade , αλλά το στέκι μας ήταν το cafe bille επί της Via tomaso canizzaro .Αξέχαστα θα μου μείνουν και τα αυτοκινητάκια με την μηχανή του γκαζόν , που κυκλοφορούσαν στους δρόμους της πόλης και ήταν κυρίως chatenet και piaggio .Έτρωγα λίτρα παγωτού από το Perigolosi,για θεϊκά παγωτά μιλάμε τώρα . Έριχνα τρελούς ύπνους γιατί σε κλίμα βάζει κάτω ακόμα και την Αθήνα και κατά τα άλλα μιλούσα με τον Αλέξανδρο από τη Θεσσαλονίκη στο msn και του έλεγα ότι είμαι σε δίαιτα .

Και για την ιστορία … Η αρχαία Ζάγκλη (από τη σικελική λέξη για το δρεπάνι , το οποίο θυμίζει το σχήμα του φυσικού της λιμανιού)κατοικούνταν από Σικελούς πριν από την άφιξη εποίκων από την Εύβοια το 730 π.Χ περίπου. Το 493 π.Χ ένας μάγκας ονόματι Ρήγιος Αναξίλας κατέλαβε τη Ζάγκλη και τη μετονόμασε σε Μεσσήνη, σε ανάμνηση της ομώνυμης πόλης της δυτικής Πελοποννήσου απ’ όπου καταγόταν .

Εκτός από την αφεντιά μου , από τη Μεσίνα, πέρασε και ο συγγραφέας του Δον Κιχώτη Θερβάντες , ο οποίος είχε έρθει εδώ για να αναρρώσει μετά τον τραυματισμό του στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571).

Στην Piazza del Duomo εκτός από το θρυλικό γυράδικο του Παναγιώτη , δεσπόζει ο καθεδρικός ναός που χτίστηκε από τον Ρογήρο Β’ και εγκαινιάστηκε το 1197 με την παρουσία του αυτοκράτορα Ερρίκου ΣΤ’. Αξίζει να σημειωθεί πως το εκκλησιαστικό όργανο του ναού είναι το μεγαλύτερο της Ιταλίας και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης (γιατί το μέγεθος, πάντα θα έχει σημασία ….)

Για να επιβεβαιώσω πως η παρένθεση πιο πάνω είναι κανόνας , στην αριστερή πλευρά της πρόσοψης του καθεδρικού ναού υψώνεται το ύψους 60μ. εντυπωσιακό καμπαναριό , που στεγάζει το μεγαλύτερο αστρονομικό ρολόι του κόσμου, έργο του 1933 της εταιρείας του Στρασβούργου Josef Ungever.

Πηγαίνοντας προς Ταορμίνα (μπροστά της η Μύκονος, κλάνει μέντες ), συναντήσαμε την Αίτνα , το ψηλότερο ενεργό ηφαίστειο της Ευρώπης (3.340μ.)και ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου (το μέγεθος που λέγαμε). Μέσα στην Αίτνα είναι φυλακισμένος ο Εγκέλαδος που προκαλεί τους σεισμούς στην προσπάθεια του να σπάσει τα δεσμά του , ενώ είναι γνωστό πως ζούσαν στις σπηλιές της Αίτνας , οι Κύκλωπες , οι μονόφθαλμοί γιοί του Ποσειδώνα .

Καιρός όμως να σας πω για την απερίγραπτη Ταορμίνα . Μπορεί όταν φτάσαμε να είχα ψιλό συγκαεί κα να κατουριόμουν ανελέητα , αλλά είναι όλα τα ευρόπουλα ….

Προς τα τέλη του 18 ου αιώνα οι πρώτοι ευρωπαίοι περιηγητές που επισκέπτονται την Ταορμίνα , μεταξύ των οποίων και ο Γκαίτε το 1787, την περιγράφουν με τα πιο ενθουσιώδη λόγια, ενώ οι ζωγράφοι επιβεβαιώνουν με σχέδια και πίνακες τη μοναδικότητα της .Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ταορμίνα γίνεται η αγαπημένη πόλη συγγραφέων όπως ο Τενεσή Γουίλιαμς, ο Τρούμαν Καπότε, ο Τζον Στάινμπεκ και ο Ζαν Κοκτώ , αλλά και αστέρων του κινηματογράφου όπως η Ρίτα Χέιγουορθ, η Γκρέτα Γκάρμπο, ο Όρσον Γουέλς και ο Κάρι Γκράντ. Όλοι αυτοί έμεναν σε ξενοδοχεία πολυτελείας όπως το “Timeo”.

Όσο για Κατάνια και Συρακούσες , θα σας τα πω σε κάποιο άλλο post , γιατί η ιστορία είναι μεγάααααλη …Αυτές τις μέρες ένιωσα πως όλες οι γλώσσες του κόσμου είναι τόσο φτωχές , και δεν μπορώ να περιγράψω με τίποτα όλες αυτές τις εικόνες που βομβάρδισαν τα μάτια μου, όλες αυτές τις μυρωδιές που μου έσπασαν τη μύτη , στις 6 Μαΐου γυρνάω Ελλάδα , όχι για πολύ όμως στις 10 φεύγω για Φλωρεντία και να σας πω και ένα μυστικό , όσο ωραία κι αν είναι τα ταξίδια , όσα κι αν μαθαίνεις , πάντα σκέφτεσαι αυτούς που άφησες πίσω και σου λείπουν …

Χωρίς εμένα

Ξεχνάς πετώντας μακριά

ξεθωριασμένες φάτσες

γριές νεράιδες κουρασμένα ξωτικά

ζευγάρια να σαλταίρνουν απ'τις ταράτσες.

Παράδεισοι με φώτα σβησμένα ιπτάμενοι μπάτσοι πάνω απ'την πόλη

μαθαίνεις να ζεις χωρίς εμένα

μα δεν αντέχεις το κρυφό σου ζόρι.

Φωτογραφίες χορεύουν στο κενό

τις κυνηγάς και χάνεσαι στη νύχτα μυστήριες ώρες, το μπαρ αδειανό

με σκληρά ροκ εν ρολ στριφογυρνάς στην πίστα.

Μια κόλαση με πρόσωπα βαμμένα

άγγελοι χλωμοί στυγνοί μισθοφόροι

μαθαίνεις να ζεις χωρίς εμένα μα δεν αντέχεις το κρυφό σου ζόρι.

Υ.Σ Χρόνια Πολλά LooN

Χριστός Ανέστη

Σε μια ώρα ,θα έχουμε κάνει ήδη ανάσταση , στην ορθόδοξη εκκλησία της Messina !
Με τζίν , σπορτέξ και τσίχλα , θα ψάλουμε το Χριστός Ανέστη, σε ελληνικά , ρώσικα, σέρβικα και θα έρθουμε να τσακίσουμε μαγειρίτσα σπέσιαλ , θα πάρω και φωτογραφική μαζί να απαθανατίσω τις στιγμές ! Καλή ανάσταση σε όλους !!!

Υ.Σ

Μας παραχώρησαν οι Ευαγγελιστές την εκκλησία τους για να κάνουμε ανάσταση .Μάλλον αυτό στην Ελλάδα θα φάνταζε ανέκδοτο ,αρκετοί χριστιανοί ορθόδοξοι οι περισσότεροι Ρουμάνοι .