λόγω της ημέρας

Ο εργασιακός εκφοβισμός υπάρχει και μπορεί να μην περιμένεις από το αφεντικό ή την προϊσταμένη σου να σου φερθούν όπως η μαμά σου αλλά από αυτό μέχρι το να σου φέρονται σαν σκουπίδι υπάρχει τεράστια διαφορά. Αρκετά ανεχτήκαμε....

I'm So Tired (Remastered 2009)

Το αίμα νερό δε γίνεται...

Δεν ήξερα αλήθεια, δεν είχα την παραμικρή ιδέα. Είχα να σε δω δεκαπενταέτια και βάλε. Το μυαλό μου αδυνατεί να σχηματίσει τη μορφή σου, σε θυμάμαι σε μια μακρινή Ανάσταση που κάναμε στο χωριό, πιτσιρίκι ακόμα να κρατάς μια αναμμένη λαμπάδα που φώτιζε το ξανθό πρόσωπο σου. 

Είχαν πει πως πήγες στα καράβια, τώρα πια δεν πιστεύω τίποτα. Ο μπαμπάς ρωτούσε συνέχεια για εσένα χρόνια τώρα και επειδή δεν έπαιρνε λογικές απαντήσεις, είχε υποψιαστεί ότι ίσως κάτι συνέβαινε αλλά δεν μπορούσε να φανταστεί τι. 

Μένατε σε άλλη πόλη και δεν είχαμε επαφές. Την άλλη οικογένεια την βλέπαμε τα καλοκαίρια αραιά και που, εσύ πάλι πουθενά. Σε κάθε σήμαντικο γεγονός όλοι εκεί εσύ ήσουν απών, μα ήσουν στα καράβια ήταν η δικαιολογία. Μπορεί να'ταν και αλήθεια. Ποιος ξέρει πια, τι ήταν αλήθεια και τι ψέμα; Μερικά χρόνια πριν μας είχαν πει πως είχες ξεμπαρκάρει.Πως ήταν δύσκολη η ζωή στα καράβια και δεν άντεχες. Λες και στη στεριά αντέχετε η ζωή. 

Μέχρι που διαβάσαμε πως πήδηξες από το μπαλκόνι, πως σε βρήκανε περαστικοί. Πως διαλύθηκες σε χίλια κομμάτια όπως ήταν διαλυμένη χρόνια η ψυχή σου. Θα ζήσεις, πως άγνωστο. 

Λυπάμαι βαθειά και ειλικρινά που μέχρι κι αυτό το έμαθα από το ίντερνετ, που τόσο χρόνια είχα πλήρη άγνοια. Όλη η σκέψη μου μαζί σου γιατί όπως και να το κάνεις το αίμα νερό δεν γίνεται... 

Let it snow...

Avanti maestro 

📓📒📖

Τουλάχιστον δεν πάει τόσο γαμήσι χαμένο... 

Σχεδόν μας αγγίζουνε

Ζόμπι,

εκτοπλάσματα – άνθρωποι

ζόμπι, ζόμπι

οι νεκροί μου συγκάτοικοι

που μ’ έχουν κτίσει

σε μια πόλη απάνθρωπη, σκοτεινή

ζόμπι, ζόμπι

που τη ζωή μας ορίζουνε

που μας κυκλώνουν και που σχεδόν μας αγγίζουνε

στη χώρα των ζόμπι

κάνε κάτι να μείνουμε ζωντανοί

ζωντανοί...

Τι μας συνέβη; Μας συνέβη η ζωή 

choose life

Μεγάλωσα σε μια εποχή που όλοι ζούσαν παραπάνω από τις δυνατότητες τους, εμείς πάλι σαν οικογένεια κάναμε ακριβώς το αντίθετο, το συνειδητοποίησα πολύ αργότερα και ειδικά στην περίοδο της κρίσης, το πόση πραγματικά διαφορά υπήρχε που πριν δεν φαινόταν.

Αυτό τελικά μου έμεινε σαν νοοτροπία. Δεν μπορώ να πω ότι ποτέ μου έλειψε τίποτα γιατί πάντοτε είχα τα πάντα αλλά ενώ οι δυνατότητες μου ήταν για πολύ παραπάνω σε όλα τα επίπεδα εγώ πάντα αρκούμουνα στα λίγα και δεν εννοώ μόνο στο οικονομικό κομμάτι από εκεί ξεκίνησε αλλά αυτό περνάει σε όλους τους τομείς της ζωής, γίνεται στάση ζωής. 

Είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας, δεν ξέρω κατά πόσο μου έκανε καλό τελικά, γιατί είναι ωραία να είσαι αυτάρκης και ολιγαρκής αλλά με το σεμνά και ταπεινά δεν έφτασε κάνεις πουθενά. Συνειδητοποιώ πια ότι αναμφισβήτητα θα μπορούσα να είχα κάνει μακράν καλύτερες επιλογές στη ζωή μου γιατί απλά μπορούσα αλλά τελικά δεν τις έκανα. Οι αποφάσεις από την άλλη ήταν όλες δικές μου και είχα το ελεύθερο της βούλησης και αν με ρωτάτε δεν ξέρω με ποιο ακριβώς κριτήριο τις επέλεξα μάλλον με το σεμνά και ταπεινά. 

Αυτή η νοοτροπία δεν αλλάζει με ακολουθεί ακόμα, δεν υπήρξα ούτε αρκετά ψώνιο, ούτε αρκετά ματαιόδοξη, δεν με ένοιαξε ιδιαίτερα η ιδιοκτησία και τα υλικά αγαθά, ίσως επειδή τα είχα αλλά γενικά δεν αρκεί να τα έχεις σε αυτή τη ζωή, τα λεφτά, το πνεύμα, την καλλιέργεια, την οξυδέρκεια, την ταχύτητα, την ομορφιά, πρέπει και να τα δείχνεις σε μια κοινωνία που σε μετράει μόνο από όσα φαίνονται,πρέπει και να ξέρεις που και πως να τα πουλάς αλλά δεν με θεώρησα προϊόν κι αυτό ίσως να'ταν λάθος. 

Μέρες

Σου έχει τύχει ποτέ να φιλήσεις άβγαλτο κορίτσι σε μαγευτική νύχτα; Σαν την επίμονη ανάμνηση αυτής της πράξης ύστερα από χρόνια, όταν ο άνθρωπος έχει δει πολλά και γυρίζει σιγά σιγά από το πικρό ταξίδι που λέγεται έρωτας· όταν έμαθε πια πως η αγάπη δεν είναι φεγγάρι μήτε επιφωνήματα —παρά μόνο για τους γάτους— αλλά σιωπή, ασήκωτη σιωπή κάποτε, και βράχος που τον βαράει καταμεσήμερα ο ήλιος.

Γιώργος Σεφέρης, Μέρες Β΄, Εκδόσεις Ίκαρος - Ikaros Publishing

Άντε ξανά μανά εξεταστική!

Επειδή η εξεταστική περίοδος ξεκίνησε, επειδή μέχρι και 5 του μήνα παρέδιδα και τις τελευταίες εργασίες, επειδή τα έχω παίξει στην κυριολεξία και δεν ξέρω τι μου γίνεται. Τα χρειάζομαι έστω και αυτά τα ενθαρρυντικά σχόλια τα δύσκολα βράδια όπως αυτό που πλακώνομαι στο διάβασμα με τενοντίτιδα και με μια εξουθενωτική μέρα που έχει προηγηθεί με τα πιτσιρίκια. 

🚶‍♀️🚶‍♀️🚶‍♀️🏃‍♀️🏃‍♀️🏃‍♀️

καλή χρονιά

Παιδιά βρήκα το φλουρί, βέβαια το είχα βρει και πέρυσι. Δεν ξέρω αν λέει αυτό κάτι, αχαχαχαχα