Ξέμπαρκες σκέψεις πριν τη μετακόμιση


Φοβάστε τόσο πολύ τι θα πει ο κόσμος και τη γνώμη έχουν οι άλλοι για σας; Αλήθεια αυτοί οι άλλοι και αυτός ο κόσμος σας ρώτησαν στα αλήθεια πως νιώθετε; Ξέρουν στα αλήθεια ποιοι είστε ή πως περνάτε; Αρχίδια ξέρουν κι αυτά πρέπει να ξέρουν. Μην αυταπατάστε ότι σας ξέρουν ή ότι η κοινωνική δικτύωση σας ενώνει. Αλήθεια γιατί να σας ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων; Γιατί να διαμορφώνεται τις ζωές σας σύμφωνα με το πόσο σας θαυμάζουν ή όχι οι γύρω σας;  Σήμερα κάποιοι σας αποθεώνουν και αύριο μπορεί να σας πετούνε πέτρες. Κόψτε καλύτερα τέτοιες εξαρτήσεις. Η προσωπική σας ευτυχία έχει να κάνει με την αυτογνωσία σας.

Ξέρεις κάποιον μόνο όταν τον έχεις ζήσει και μονάχα όταν με κάποιον τρόπο στάθηκες, έζησες πλάι του και πάλι ξέρεις μονάχα ότι ο άλλος θέλει να ξέρεις, γιατί καταβάθος ούτε και ο ίδιος δεν ξέρει πολλά για τον εαυτό του.Μην φοβάστε λοιπόν κανέναν σας παρά μονάχα τη συνείδηση σας γιατί με αυτή θα ζήσετε την υπόλοιπη ζωή σας, και πως την φτιάξατε τη ζωή σας , δική σας επιλογή και πως θα την ζήσετε πάλι το ίδιο.

Είναι ένα Κυριακάτικο φθινοπωρινό προς χειμωνιάτικο πρωινό, με κούπα starbucks, καλοκαιρινή από τo Μαϊαμι, ακούω ράδιο από την τηλεόραση,όχι οξύμωρο πια, έχω μια υπέροχη θέα με τραβηγμένες τις κουρτίνες, την γειτόνισσα με το λάστιχο να πλένει την αυλή της, την πρασινάδα από τα δέντρα και παραδόξως μένω καράκεντρο.

Να αυτό θα μου λείψει τώρα που θα φύγουμε κι από αυτό το σπίτι, αυτή η θέα, η άλλη πλευρά της πόλης. Όταν ήρθαμε εδώ είχα μεγάλες προσδοκίες για τρελά πάρτυ και έμπνευση, είχα καταφέρει να φύγω για δεύτερη φορά από το πατρικό και νόμιζα πως θα ήταν κι αυτό σαν το φοιτητικό. Η πραγματικότητα τα ήθελε κάπως αλλιώς τα πράγματα,κούραση, πρωινό ξύπνημα, εργαζόμενο κορίτσι για πέντε δεκάρες, ύπνος , δουλειές του σπιτιού, υποχρεώσεις, λογαριασμοί και άγιος ο Θεός!Ζήσαμε αξιόλογες στιγμές παρόλα αυτά και μια καθημερινότητα δυο χιλιάδες δεκαπέντε, καταλαβαίνεις...

Την Παρασκευή κοιμήθηκα στις έξι το απόγευμα και ξύπνησα στις εφτάμιση η ώρα πουρνό, πουρνό Σαββάτου !Δυο πράγματα μου λείπουν πάρα πολύ, ύπνος και ελεύθερος χρόνος και όταν μου έρχονται μάλλον το παρακάνω μαζί τους αλλά για εμένα αυτά τα δυο κι άλλα δυο είναι ο ορισμός της ευτυχίας...

Πάω να απολαύσω τον ελεύθερο μου χρόνο λοιπόν και όπως είπαμε, όσο μίζερα, ανέραστα, βολεμένα, επαναστατικά, ταξιδιάρικα  κι αν ζείτε, ζήστε όπως θέλετε, όπως μπορείτε και πάνω από όλα χωρίς να σας καίγεται καρφί για τις παπαριές των άλλων...

Ξέμπαρκες σκέψεις πριν την μετακόμιση, πριν το τελευταίο μαλμποράκι στο πακέτο...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις