Για να υπάρχω

Κανείς δεν το περίμενε
ούτε κι εμείς
θα μέναμε εδώ - κανείς

Κι όμως κοίτα μας τώρα
εδώ εμείς
βουβοί πια και χαμένοι

Μόνο εμείς μείναμε
κανείς

Μα δε μιλάς πια
και δεν ρωτώ
Δεν γράφω πια
κι ούτε κι εσύ απαντάς

Γίναμε ένα με τούτη τη γωνία
μας ρούφηξαν οι τοίχοι
Δεν παρατηρείς πια
δεν γράφω
κρύωσαν τα δαχτυλά μου
πάγωσα στους τοίχους

Δε νιώθω πια, δε νιώθω
ένα κενό αχανές
οι ζωές μας μια φαρσοκωμωδία

Κι έλεγα πάντα
θα γράφω
έστω για σένα
για μένα
για να υπάρχω

Μα δεν υπάρχουμε πια
Δεν υπάρχω
σ.χ