Μια φορά στη καφετέρια μιας ανήσυχης γειτονιάς του σήμερα, συναντήθηκαν τρεις φίλοι. Ο κύριος Χθεσάκης, ο κύριος Τωρίδης και ο κύριος Θαδόπουλος. Ο Θαδόπουλος είχε αργήσει χαρακτηριστικά να έρθει σε εκείνο τους το ραντεβού κάνοντας τους φίλους του να ανησυχούν για αυτή του την αργοπορία. Είχε ακουστεί ότι το τελευταίο διάστημα είχε απαγορευτεί σε όλους τους μέλλοντες να κυκλοφορούν ελεύθεροι και στους ανθρώπους να συναναστρέφονται μαζί τους και αυτό επέτεινε ακόμη περισσότερο την αγωνία τους.
Μήπως και ο κύριος Θαδόπουλος είχε πιαστεί όμηρος της οργάνωσης "ΘΑνατος"; Μπορεί να φαινόντουσαν ανέμελοι ρουφώντας τους καφέδες τους αλλά μέσα τους τρέμανε για την τύχη του Θαδόπουλου. Οι άνθρωποι του "ΘΑνατος" εξάλλου είχανε βγάλει ανακοίνωση και στα κανάλια.Όσα "θα" κυκλοφορούν ελεύθερα, θα συλλαμβάνονται και θα στριμώχνονται σε φυλακές υψηλών προδιαγραφών που είχαν δημιουργηθεί ειδικά για τη φυλάκιση του μέλλοντος σε όλη τη χώρα. Ο Τωρίδης έπαιζε το κομπολόι του, μετρούσε τις χάντρες του, ήξερε πως τώρα μπορούσε να μιλάει μόνο σε χρόνους παρελθοντικούς. Ο Χθεσάκης ήταν γεμάτος ντροπή και ενοχές, ήξερε καλά το πόσο υπεύθυνος ήταν για τούτη την ασκήμια που είχε γίνει στο φίλο του το Θαδόπουλο.
- Και τώρα τι κάνουμε, είπε ο Τωρίδης στο Χθεσάκη.
-Υπομονή. Δε μπορεί όπου να'ναι θα φανεί. Ο Θαδόπουλος είναι έξυπνο παιδί και θα τα καταφέρει, θα τους ξεφύγει. Θα δεις. Μπορεί να αργήσει , μα θα φανεί, κάποια στιγμή θα'ρθει για να μας συναντήσει.
- Χωρίς αυτόν χαθήκαμε κι εμείς το ξέρεις ε;
- Το ξέρω, είπε ο Χθεσάκης και χαμήλωσε το βλέμμα
Η ώρα είχε περάσει ο Τωρίδης και ο Χθεσάκης είχανε απελπιστεί. Πόσο να αναπολούσαν; Πόσο ακόμα να περίμεναν τον Θαδόπουλο; Στη τελευταία τους γουλιά εμφανίστηκε από την απέναντι γωνία. Στάθηκε για μια στιγμή και μετά άρχισε να τρέχει προς το μέρος τους, από πίσω του οι άνθρωποι του "ΘΑνατος" πυροβολούσαν. Ο Τωρίδης μόλις τον είδε έτρεξε προς το μέρος του.Οι σφαίρες χτύπησαν ξώφαλτσα τον Τωρίδη, αν και τραυματισμένος πήρε αγκαλιά τον Θαδόπουλο και κρύφτηκαν για λίγο πίσω από ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο. Ο Τωρίδης κοίταξε τον Θαδόπουλο.
Μη λες τίποτα, εκανά απλά αυτό που έπρεπε να κάνω.
σ.χ
Υ.Σ Καλή Ανάσταση σε όλους σας. Δε μπορεί θα τους φάμε κάποτε τους βρομιάρηδες του "ΘΑνατος"
7 σχόλια:
αυτά μαθαίνουμε στο θέατρο??
ποιο θέατρο;
Μήπως και ο κύριος Θαδόπουλος είχε πιαστεί όμηρος της οργάνωσης Θάνατος?? Υπερθεματίζω καλό μου, άκου να σου πω, το θέμα ιδεολογία νομίζω το γνωρίζω καλά, όπως έλεγε και ο Λεονάρντο το μυαλό σου είναι η σκηνή του εγκλήματος, αν το καταλάβεις αυτό, αν καταλάβεις τον ταξικό πόλεμο, δεν θα αργήσεις να συνειδητοποιήσεις ότι και η υποκριτική χρειάζεται το σπίτι της (δημιουργική συγγραφή) τη στέγη της...Και όταν ο άνθρωπος μετατραπεί σε ιδεολογικό πολεμιστή το θέατρο δεν θα αποτελέσει εξαίρεση, οι συγκυρίες, τα επαγγέλματα και το μονοπάτι από το οποίο πέρασες μέχρι να φθάσεις στο μεταπτυχιακό και την ολοκλήρωση, δεν ξέρεις μερικές φορές πως λειτουργούν όλα όσα ανέχτηκες μέχρι να φθάσεις εδώ...Το Χρήμα???
Εκδίκηση Πάθους...
Καλή Ανάσταση και σε σένα Μενέλαε
Χριστός Ανέστη!
Αληθώς Ανέστη Μενέλαε. Δεν έχω φτάσει ακόμα στην ολοκλήρωση που λες πάντως
Δημοσίευση σχολίου