Open your eyes and look within:
Are you satisfied with the life you're living?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Σας καλημερίζω όλους , από την πόλη που δεν κοιμάται ποτέ , από την πιο υγρή, καυτή και ιδρωμένη πόλη του πλανήτη , μα φυσικά από την βασίλ... -
Όλα είναι δρόμος και κυρίως ανηφορικός γιατί καλά τα Yolo αλλά κάποια στιγμή μπαίνεις στην πραγματική ζωή και καταλαβαίνεις (...) είτε μπεις...
1 σχόλιο:
αγαπητή Σοφία, θα σου περιγράψω σκέψεις που έχω ήδη κάνει και νομίζω μπορούν να σε βοηθήσουν όχι απαραίτητα στο μετά του μεταπτυχιακού αλλά ως κανόνα για να βολέψεις κάτι καλύτερα. ανάλογα με το πως έχει συνηθίσει ο άνθρωπος, ανάλογα με το πως μεγάλωσε, ανάλογα με το χαρακτήρα, ανάλογα με το τι προηγήθηκε ως ταυτότητα και το τι έπεται, κινδυνεύει στο άλμα προς την υποκριτική ή τη δημιουργική συγγραφή να μετατρέψει το αντικείμενο σε ανέκδοτο, όπως κάποτε γινόταν με την ιδέα της καφετέριας. όταν γράφεις ένα βιβλίο δεν έχεις την πολυτέλεια να το ξύνεις ώστε να μπορείς να το παίζεις και στοχαστής. αυτό ενδεχομένως μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στο έργο ή και σε όποια άλλη ταυτότητα έχεις αποκτήσει που λογικά θα πρέπει να προχωράει! από την άλλη πλευρά για να εξασφαλίσεις τέτοια αποθέματα όγκου και ταυτόχρονα ηρεμίας πρέπει να παλέψεις και να διασταυρώσεις. μη βιαστείς να πεις ξεκινώ να γράφω και δεν ξέρω τι μου ξημερώνει αύριο. το χαρτί το έχεις και μπορείς να το αξιοποίησεις αν θέλεις άριστα. τώρα όσο αφορά τα παρελκόμενα είναι αυτά που δίνουν την ευκαιρία στις μάζες να νομίζουν ότι κάτι κάνουν. σύστημα υπάρχει αν υπάρχουν όλες οι επιμέρους διαστάσεις. νομίζω πάντως πως με το άλμα που έκανες είσαι από αυτές που θέλουν να αποκτήσουν και άλλο πρόσωπο. αν μπορείς να έχεις πρόσωπο μπορείς να διασταυρώσεις. και άρα να φθάσεις στην ασυλία της ευτυχίας γιατί πόλεμοι θα υπάρχουν πάντοτε. έκανες τις αλλαγές? τις έκανες. τώρα μένει ο πολλαπλασιασμός που έγκειται καθαρά σε μία στεριά...
Δημοσίευση σχολίου