Δεν μου έλειπαν, ούτε οι λέξεις, ούτε η ευκαιρία, ούτε η τόλμη.
Μα ήταν το ενδόμυχο υφάδι της ζωής μας,από καιρό κατακερματισμένο.
Κι εγώ δεν ήξερα,ούτε ήθελα να μάθω, τίποτα από σαΐτα και αργαλειό. σ.χ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Σας καλημερίζω όλους , από την πόλη που δεν κοιμάται ποτέ , από την πιο υγρή, καυτή και ιδρωμένη πόλη του πλανήτη , μα φυσικά από την βασίλ... -
Όλα είναι δρόμος και κυρίως ανηφορικός γιατί καλά τα Yolo αλλά κάποια στιγμή μπαίνεις στην πραγματική ζωή και καταλαβαίνεις (...) είτε μπεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου