Με την ριπή του άνεμου στα μαλλιά
της γυναικός που στροβιλίζεται μεσ' το σαλόνι
και παίρνει τη ζωή όπως της έρχεται
Και με στολίδια και παιδιά
που την λατρεύουν κι όλο λέγουν τ' όνομά της
Και με τους άντρες που σηκώνουν
το χέρι όρθιο στον ουρανό
μεσ' την εξαίσια λειτουργία των παλμών τους
στον στρόβιλο του βαλς που πλησιάζει
τα στήθη τους στα στήθη της γυναίκας
Ανδρέας Εμπειρίκος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Σας καλημερίζω όλους , από την πόλη που δεν κοιμάται ποτέ , από την πιο υγρή, καυτή και ιδρωμένη πόλη του πλανήτη , μα φυσικά από την βασίλ... -
Όλα είναι δρόμος και κυρίως ανηφορικός γιατί καλά τα Yolo αλλά κάποια στιγμή μπαίνεις στην πραγματική ζωή και καταλαβαίνεις (...) είτε μπεις...
1 σχόλιο:
μερικές φορές ο κόσμος είναι επίπεδος
Δημοσίευση σχολίου